Μεθοδευμένη έρευνα και διάσωση
Τα σκάφη και τα μυστικά τους
Γνωριμία με το σύστημα EBS
Του Ιάσονα Θαλασσινού
Οι άνθρωποι της θάλασσας είναι οι ίδιοι οδηγοί αυτοκινήτων που συναντάμε στους δρόμους. Και όμως η συμπεριφορά τους διαφέρει στην ξηρά.
Στη στεριά στις περισσότερες των περιπτώσεων οι οδηγοί αυτοκινήτων που κυκλοφορούν στους ελληνικούς δρόμους κυρίως των μεγαλουπόλεων αλλά και στις εθνικές οδούς, μισούνται μεταξύ τους… Το μίσος αυτό είναι έκδηλο ακόμα και από τον τρόπο που οδηγούν ή συμπεριφέρονται στο τιμόνι. Ακριβώς το αντίθετο συμβαίνει στο υγρό στοιχείο. Ο αλληλοσεβασμός και η αλληλοβοήθεια είναι δεδομένα στο σύνολο σχεδόν των ανθρώπων της θάλασσας.
Η ναυτική ετικέτα μεταξύ άλλων πολλών επιβάλλει και τη συνδρομή μας στη διάσωση κάποιου σκάφους που βρίσκεται σε κίνδυνο ή έχει βυθισθεί ή ακόμα και αν κάποιος από το πλήρωμα ή επιβάτης έχει πέσει στο νερό. Είναι η λεγόμενη Έρευνα και Διάσωση (search & rescue) στην οποία, εκτός από τους αρμόδιους φορείς παίρνουν μέρος και όλα τα σκάφη που βρίσκονται στην περιοχή. Εκτός από την υποχρέωση από το νόμο να ανταποκριθούμε σε ένα SOS, η συναδελφοσύνη και η ναυτική αλληλεγγύη μεταξύ των ανθρώπων της θάλασσας είναι δεδομένη.
Στην πράξη τώρα, αν τύχει να βρισκόμαστε στην περιοχή κάποιου ατυχήματος και πάρουμε κάποιο μήνυμα με το VHF για βοήθεια, σπεύδουμε στην περιοχή. Ένα από τα συνηθισμένα, δυστυχώς, ατυχήματα είναι να βρούμε κάποιο ναυαγό. Η μεθοδευμένη έρευνα είναι επιβεβλημένη εφόσον δεν έχουμε το ακριβές στίγμα και φυσικά λαμβάνουμε υπόψη μας πως ο ναυαγός μπορεί να έχει παρασυρθεί από το ρεύμα και το κύμα. Στο σχήμα μας βλέπουμε μια μέθοδο που είναι γνωστά διεθνώς ως EBS (Expanding Box Search) και σε ελεύθερη μετάφραση «το συνεχώς επεκτεινόμενο τετράγωνο έρευνας», που θεωρείται σαν η πιο απλή αλλά και αποτελεσματική μέθοδος.
Ξεκινώντας από το πιθανό σημείο του ατυχήματος και κάνοντας διαδοχικές αλλαγές πορείας κατά 90 μοίρες δεξιά, καλύπτουμε τον περιοχή της έρευνας. Το D είναι μια απόσταση που επιλέγουμε εμείς σαν πιο βολικό για να μπορούμε να ελέγχουμε και να καλύπτουμε ένα ικανοποιητικό οπτικό πεδίο, ανάλογα με την ορατότητα στην περιοχή της έρευνας. Σε κάθε δεύτερη αλλαγή πορείας προς τα δεξιά αυξάνουμε την απόσταση D. Για παράδειγμα, ξεκινώντας από κάποιο σημείο διανύουμε μια απόσταση 1/4 του μιλίου και κάνουμε αλλαγή πορείας δεξιά κατά 90 μοίρες για άλλο 1/4 του μιλίου. Στην επόμενη αλλαγή πορείας μας διανύουμε μιαν απόσταση ½ του μιλίου κ.λπ. Με τον τρόπο αυτόν «χτενίζουμε» κυριολεκτικά την περιοχή γύρω μας. Το πρώτο σκέλος της αναζήτησής μας είναι πάντα προς την κατεύθυνση που υπολογίζουμε πως έχει παρασυρθεί το άτυχο θύμα.