“The big dream”…

Ένας Γλυφαδιώτης ιστιοπλόος,ο Αντώνης Δημητρακόπουλος, (μέλος του Α.Ν.Ο.Γ.), ιδιοκτήτης της εταιρείας Praxis Yachts, συμμετείχε στον αγώνα του «ARC 2011», ένα μεγάλο  ιστιοπλοϊκό γεγονός της ανοιχτής θάλασσας! Με το σκάφος «Acool Turabi»,και εννεαμελές πλήρωμα διέσχισε τον Ατλαντικό Ωκεανό με αφετηρία το Las Palmas de Gran Canaria της Ισπανίας και τερματίζοντας στην St. Lucia της εξωτικής Καραϊβικής. Σύμφωνα με τα αποτελέσματα του «ARC 2011», το σκάφος που επέβαινε κατάφερε να κατακτήσει την τρίτη θέση στην κατηγορία Division VII Invitation Racing Division και την όγδοη θέση στην γενική κατάταξη.

O διάπλους του Ατλαντικού αποτελούσε όνειρο ζωής για τον ίδιο, άλλα και τα μέλη του «Acool Turabi», τα οποία αποτελούνταν από το καλύτερο πλήρωμα: αγαπημένους φίλους, ιστιοπλόους.

Ένα ιδιαίτερα όμορφο κομμάτι της μεγάλης αυτής ιστιοπλοϊκής περιπέτειας, που όπως ισχυρίζεται ο ίδιος πάντα αποζητούσε να βιώσει, ήταν η διέλευση από το Γιβραλτάρ, το μοναδικό αυτό σημείο που ενώνει τις δύο μεγάλους ηπείρους: Ευρώπη και Αφρική. Ήταν το ταξίδι της διαδρομής για να φτάσει το σκάφος στην αφετηρία (Αθήνα-Porto Cervo-Mallorca-Lanzerote- Grand Canaria, Las Palmas).

Μιλήσαμε μαζί του και του ζητήσαμε να μοιραστεί μαζί μας το χρονικό αυτής της ξεχωριστής περιπέτειας….

“The big dream”…Έτσι  ονόμασε το ταξίδι αυτό  ο καπετάνιος του σκάφους, Δούκας Παλαιολόγος. Γιατί η απόφαση, η φλόγα και η ψυχή για αυτό τον αγώνα ήταν ο Δούκας. Καλός φίλος, ιστιοπλόος δυνατός στη θεωρία και ιδιοκτήτης του Acool Turabi κι αυτόν ευχαριστώ περισσότερο για την εμπειρία που μοιραστήκαμε μαζί .

Δεν είναι εύκολο να περιγράψει κάποιος ένα ταξίδι ειδικά αν αυτό το ταξίδι είναι όνειρο ζωής. Η αίσθηση,τα χρώματα, οι μυρωδιές, οι σχέσεις του πληρώματος κι ο τρόπος που αντιμετώπισαν τις δυσκολίες είναι εμπειρίες μοναδικές.

Γι αυτό θα επιχειρήσω να σας βάλω στο κλίμα μ ένα χρονικό του “Μεγάλου Ονείρου”, μεταφέροντας σας μερικές από τις σημειώσεις μου:

“Προορισμός το ARC 2011, ο αγώνας Grand Canaria, St. Lucia Caribbean.

20/11/2011 ξεκινάμε με άγνωστη την ημερομηνία τερματισμού, 2600 knot και 26.04 N, 17.15 W, το σημείο της εκκίνησης.

Σκάφη παντού. Μικρά,μεγάλα 245 στο σύνολο . Η εκκίνηση αρκετά στενή. Ένα πυροσβεστικό σκάφος κάνει ένα πίδακα νερού και περνάμε σχεδόν από κάτω.

Το VHF μας ανοιχτό στο κανάλι, μας ενημερώνει για την εκκίνηση! Έχουμε ξεχάσει κάτι; Τα σκεφτήκαμε όλα;

Είμαστε δίπλα στα Grand Canaria. Βλέπουμε στεριά κι ακόμα δεν έχουμε συνειδητοποιήσει τι θάλασσα θα περάσουμε!

Το gemaker επάνω ανοίγει ωραία και γρήγορα και η ταχύτητα σκαρφαλώνει εύκολα 12-14 knots, άνεμος 25 knots, πορεία 250 °.

Ριχνόμαστε στο άγνωστο και την απέραντη θάλασσα. Σημειώστε ότι ποτέ δεν είχαμε ανοιχτεί ξανά στον ωκεανό. Όσο είσαι κοντά στα G.Canaria ,δεν συνειδητοποιείς την θάλασσα που έχεις να διασχίσεις.

22/11/2011, 6:20 το απόγευμα. Αποφασίζουμε τσίμα..

Μια λάθος κουβέντα, μια αλλαγή στον τρόπο της τσίμας, ένα μικρό λάθος στη σταβέντο σκότα και το τεράστιο κύμα είναι οι αιτίες που σκίζεται το μπαλόνι μας.

Δεν θα ξεχάσω τις δύο μέρες που ράβαμε το 450 τμ μπαλόνι! Μούσκεμα στον ιδρώτα τυλιγμένοι στο μπαλόνι που έχει γεμίσει το σαλόνι. Φανταστείτε να πρέπει να ράψεις μπρος πίσω, να είσαι στη μέση του μπαλονιού στο full βάθος κάτω από το πανί και να ράβεις με τις ώρες. Ο Στέλιος Παπαμιχάλης (Γλυφαδιώτης επίσης) πρωτοπόρος στο ράψιμο.

Οι βραδιές συνεχίζονται,ο ρυθμός ζωής μας έχει μπει πια σε στρατιωτική σχεδόν πειθαρχία:  4 ώρες βάρδια, 4 ώρες χαλάρωση, χάρτης, ύπνος, διάβασμα και καλό φαΐ.

Μετά από δύο μέρες 24/11/2011 και ώρα 9:00, το Genaker έχει ραφτεί πια. Δεν το πιστεύαμε!

4:30 το απόγευμα ξανασκίζεται, η πίεση μεγάλη και το μεγάλο κύμα δεν βοηθάει καθόλου.

Τώρα πάλι έχουμε ένα 600 τμ light spinnaker μόνο και Genoa. Τα μίλια πολλά και σκεφτόμαστε πώς θα πάμε 2.000 μίλια ακόμα χωρίς βαρύ μπαλόνι.

Τα κινητά έχουν σταματήσει τρεις μέρες να χτυπάνε και μόνο το δορυφορικό προσφέρει για 2 λεπτά επικοινωνία με την στεριά. Όμως….τι ευτυχία! Αρχίζω να θυμάμαι πως ζούσα χωρίς κινητό.

Σιγά σιγά ξεχνώ την δουλειά, τις υποχρεώσεις μου και ηρεμώ. Θάλασσα παντού, κανένας θόρυβος.

Μόνο ο απαλός ήχος της γεννήτριας που μπαίνει σε λειτουργία κάθε 3 ώρες χαλάει λίγο την απόλυτη γαλήνη.

Οι πρώτες νύχτες είναι χωρίς φεγγάρι και ο ουρανός είναι κάτι που ξέρω πως θα ξαναδώ μόνο όταν χαθώ πάλι βαθιά στον ωκεανό. Απίθανος ουρανός!

Πανέμορφος! Ο Γαλαξίας ..Πόσο υπέροχο. Δεν μπορείτε να το φανταστείτε! Ένας θόλος κατάμαυρος με εκατομμύρια αστέρια παντού.

Το μυαλό μου πηγαίνει στην ασφάλεια του σκάφους και του πληρώματος.

Όταν πηγαίνει κάποιος από εμάς στην πλώρη είναι τέτοιο το σκοτάδι που δεν τον βλέπεις!

Σωσίβιο και ο ιμάντας ασφαλείας απαραίτητος και ένας φακός κεφαλής ώστε να έχεις τα χέρια σου ελεύθερα αλλά και να σε βλέπουν από πρίμα απαραίτητα. Τις νύχτες φωνάζω συνεχώς να φοράμε ζώνες και σωσίβια.

29/11/2011. Ετοιμαζόμαστε να σπάσουμε το φράγμα των 1000 μιλίων. Ώρα 14:05. Ν 15 04. W 043.44.

Χίλια μίλια από St. Lucia. Τρώμε μοσχάρι με πουρέ, ένα καλό cohiba πούρο και κρασί, όπως είχαμε αποφασίσει για να γιορτάσουμε το φράγμα των χιλίων μιλίων. Μια μικρή γιορτή.

4/12/2011. 07:15 GMT. Κυριακή.

Το ταξίδι αυτό ήρθε σε μια στιγμή που οι δουλειές μου βρίσκονταν σε μεγάλη κάμψη. Αυτό ακριβώς όμως μ έκανε να πάρω την απόφαση και μου έδωσε την άνεση του χρόνου, ανταμείβοντας με την ηρεμία και την απίστευτη εμπειρία του διάπλου του Ατλαντικού. Στο γραφείο μου πίσω τα mails για τον καιρό, την πορεία μας και διάφορες άλλες πληροφορίες που μας έστελναν, μας έκαναν παρέα καθημερινά. Ήταν μια μεγάλη διαφυγή. Μια απίστευτη εμπειρία. Σκίζουμε την «θολή γραμμή των οριζόντων» και βλέπουμε πέρα από εκεί που φτάνουν τα μάτια και το μυαλό μας. Ηρεμία διαδέχεται την ένταση. Η αδρεναλίνη φέρνει τελικά γαλήνη. Νιώθω απόλυτα ήρεμος και δυνατός . Κατάφερα να πατήσω την άλλη μεριά του Ατλαντικού.

Σκέφτομαι το αεροπλάνο που θα με φέρει πίσω. Τι ανιαρό ταξίδι! Αρχίζει να τρέχει το μυαλό μου σε αυτά που άφησα πίσω…Το κινητό θα έχει σήμα… μηνύματα θα γεμίζουν την οθόνη! Γαμώτο! Τι όμορφα που ήταν. Η φωτιά όμως δεν έχει σβήσει…. συνεχίζουμε από την άλλη μεριά;; Να το αφήσουμε εδώ και να έρθουμε να συνεχίσουμε το ταξίδι και στο άλλο ημισφαίριο; Γέλια και όνειρα από όλους….

Άνθρωποι των πόλεων όλοι μας , για λίγο μόνο μπορούμε να ζήσουμε αυτές τις όμορφες μεγάλες περιπλανήσεις! Όλοι θέλουν να γυρίσουν πίσω … αγωνιούν, προετοιμάζονται για αυτά που έμειναν πίσω.

Το όνειρο έγινε πραγματικότητα με το καλύτερο πλήρωμα, την καλύτερη παρέα, τους φίλους μου…..

Κρίμα που τελείωσε!

Ακόμα άλλα 3000 μίλια μας δένουν μεταξύ μας πιο πολύ. Η αλμύρα που έπεφτε την νύχτα (δεν φάγαμε αλάτι όπως του Αιγαίου μας) ήταν το αλάτι μιας υπέροχης περιπέτειας.”

Απόσπασμα από το προσωπικό ημερολόγιο του Αντώνη Δημητρακόπουλου για το ταξίδι Grand CanariaSt. Lucia.

Η PRAXIS Yachts ιδρύθηκε από τον Αντώνη Δημητρακόπουλο, με εικοσαετή πείρα στο χώρο του yachting. Μέσα από πολύ δουλειά,  εδραιώθηκε στην Ελληνική αγορά και ανέπτυξε ένα ευρύ φάσμα υπηρεσιών και δραστηριοτήτων στο χώρο του yachting και στελεχώνεται από επαγγελματίες με πολυετή εμπειρία. Σήμερα, μαζί με τον Ανδρέα Ρακόπουλο, συνεχίζει την πορεία στον χώρο του yachting.

Η εταιρεία έχει δώσει πολύ μεγάλο βάρος στο τμήμα τoυ After-Sales της, εξασφαλίζοντας την άμεση και σωστή υποστήριξη του σκάφους σας και το Τεχνικό Τμήμα της καλύπτει όλες τις ανάγκες του: συντήρηση, επισκευές και επιθεωρήσεις σκαφών, οικονομική διαχείριση και μισθοδοσία πληρωμάτων. Επιπλέον, η εταιρεία διαθέτει ένα ανεπτυγμένο Marine Insurance τμήμα, το οποίο συνεργάζεται με μεγάλες εταιρείες ασφαλίσεων, της Ελλάδας αλλά και του εξωτερικού.

Η εταιρεία στεγάζεται στα ιδιόκτητα γραφεία της που βρίσκονται στη Γλυφάδα, στην οδό Βασ. Γεωργίου Β’ 11.

τηλ: +30 210 8983185

fax: +30 210 8983532

e-mail:[email protected]

www.praxisyachts.gr