Μη γελάσετε, γιατί δεν είναι αστείο. Το έχω δει με τα μάτια μου. Ήμουνα με τον πνευματικό μου, στη θαλασσινή μου ζωή, πατέρα σε κάποια κρουαζιέρα, όταν το σκάφος μας άρχισε να κάνει νερά. Δοκιμάσαμε το νερό στις σεντίνες και ήταν πράγματι θάλασσα. Μια πλαστική σωλήνα εισαγωγής θάλασσας (κάτω από τον ίσαλο) χωρίς βάνα ήταν η αιτία. Ξύλινες τάπες υπήρχαν στο σκάφος, αλλά δεν ξέραμε που να τις βρούμε και έπρεπε να ψάξουμε. Εγώ
πανικοβλήθηκα, ο «νονός» μου όμως, ο αείμνηστος Λευτέρης
Κωνσταντόπουλος, είχε τη λύση, που θα μας έδινε το χρόνο να σκεφτούμε και να ψάξουμε καλά. Πήρε μια πατάτα ωμή και, αφού αφαίρεσε το σωλήνα, την «κάρφωσε» με ένα σφυρί στο άνοιγμα. Η πατάτα κράτησε το νερό αρκετά και ίσως να κρατούσε και μέχρι την επιστροφή μας στο λιμάνι, αν δεν βρίσκαμε τις ξύλινες τάπες. Ηθικό δίδαγμα, λοιπόν, για όλους. Να έχετε πάντα μερικές πατάτες στο σκάφος. Πέρα από τον ασφάλεια, κάνουν και για τηγανητές…