Η Μαρίνα απελευθερώθηκε με επιτυχία στα Χανιά Κρήτης.
Blog , Αγρια φυσηΣτις 19 Ιουλίου, η Μαρίνα, μία πολύ σοβαρά τραυματισμένη θαλάσσια χελώνα που έμεινε 6 χρόνια στο Κέντρο Διάσωσης θαλάσσιων χελωνών του ΑΡΧΕΛΩΝ, αφέθηκε ελεύθερη, υγιής πλέον, στη θάλασσα του Πύργου Ψηλονέρου, του νομού Χανίων.
Στην εκδήλωση της απελευθέρωσης, που έγινε σε συνεργασία με τον Δήμο Πλατανιά, παρευρέθηκε μεγάλος αριθμός τουριστών και ντόπιων από όλο τον νομό και όχι μόνο, που έσπευσαν να δουν από κοντά το σπάνιο αυτό ζώο και να το αποχαιρετήσουν στο ταξίδι του στο φυσικό του περιβάλλον, μετά από τόσα χρόνια θεραπείας. Όλα αυτά τα χρόνια η «Μαρίνα» χρειάστηκε να υποβληθεί σε ειδική αγωγή, για να ξεπεράσει τα προβλήματα που της άφησε το σοβαρό χτύπημα στο κεφάλι και το αγκίστρι που είχε καταπιεί.
Παρέμεινε στο Κέντρο Διάσωσης του ΑΡΧΕΛΩΝ, στη Γλυφάδα για 6 χρόνια και η θεραπεία της κόστισε περίπου 10.000 ευρώ!. Το αγκίστρι αφαιρέθηκε πολύ γρήγορα, σχεδόν αμέσως μετά την άφιξή της. Και παρόλο που το τραύμα που είχε στο κεφάλι αποκαταστάθηκε σχετικά σύντομα, ήταν η αιτία που η Μαρίνα ταϊζόταν για κάποιο διάστημα με γαστροσκόπο, αλλά και για την απώλεια του δεξιού της ματιού, που παρά της προσπάθειες των εθελοντών και κτηνιάτρων του ΑΡΧΕΛΩΝ, δεν μπόρεσε ποτέ να αποκατασταθεί. Επίσης, το χτύπημα αυτό ήταν και η αιτία που η Μαρίνα δεν μπορούσε να καταδυθεί στο νερό σωστά όλα αυτά τα χρόνια, κάνοντας την ελπίδα για την απελευθέρωση της στο φυσικό περιβάλλον ιδιαίτερα μακρινή. Προς έκπληξη όλων το τελευταίο εξάμηνο και μετά από πολύχρονη αντιβιοτική φαρμακευτική αγωγή, η Μαρίνα άρχισε να καταδύεται κανονικά και να τρέφεται μόνη της, φτάνοντας αισίως τα 73 κιλά. Αυτό σημαίνει πως ήταν έτοιμη να απελευθερωθεί στο φυσικό της περιβάλλον.
Η απελευθέρωση της Μαρίνας ήταν ιδιαίτερα επιτυχής, μιας και το ζώο δεν δυσκολεύτηκε καθόλου να κατευθυνθεί στη θάλασσα. Το έντονο κύμα που είχε τη μέρα της απελευθέρωσης, δεν δυσκόλεψε καθόλου τη θαλάσσια χελώνα να ταξιδέψει μακριά από την ακτή, αφήνοντας πίσω της τους συγκινημένους παρατηρητές της, οι οποίοι χειροκροτούσαν για αρκετή ώρα, μέχρι να χαθεί τελείως από το οπτικό τους πεδίο.