Ροφός – Τρόπαιο για κάθε ψαροντουφεκά

….γτνουπ

…Τα πρώτα συναισθήματα ανάμεικτα…

…αγαντάρισα, το ψάρι μεγάλο κτυπήθηκε έξω από τη φωλιά

…o λάθος υπολογισμός μεγέθους απόστασης και η βέργα παίρνει το ψάρι κατάσβερκα και βασανιστικά δεύτερα  ήταν αρκετά, στραβώνει τη βέργα και την πετάει κατάβυθα σαν οδοντογλυφίδα ενώ ο ίδιος βραχώνει στο μέχρι τότε απόρθητο φρούριο του…

…Τα πρώτα συναισθήματα ανάμεικτα…

…η ανάδυση επίπονη, καρφιά με τρύπαγαν παντού, η υδρόσφαιρα αποπνικτική και η μόνη φράση που διαπερνάει το υποοξυγονομένο μυαλό… την τύχη μου μέσα…

αλλά τελικά αυτή η τύχη τα φταίει όλα, ή όλα τα υπόλοιπα φταίνε που κατά το απειροελάχιστο πήγαν στραβά…

…τα επόμενα συναισθήματα ανάμεικτα…

…επιφάνεια αλλά ο αέρας δεν μου φτάνει είναι τόσα που με τυραννάνε αυτή τη στιγμή ώστε τα εγκεφαλικά (κύτταρα) καταναλώνουν αλύπητα το ανακυκλωμένο οξυγόνο…

…προσπάθεια ανασύνταξης μετά την σε εισαγωγικά ατυχία και κατανόηση του τι πήγε στραβά

… την τύχη μου μέσα…

…αφού τον είχα, φάτσα ήταν, πότε πρόλαβε να γυρίσει; Γιατί δεν τον διαπέρασε το διλάστιχο; Πως ξεκαμακώθηκε. … τρελάθηκα!!

…τα επόμενα συναισθήματα ανάμεικτα…

…απογοήτευση ζωγραφισμένη, ανάσα κομμένη αλλά η βουτιά για να πάρω το ήδη λαβωμένο ψάρι επιτακτική!

…ξεκινά η βύθιση……σήμερα βρήκε να μου συμβεί αυτό; Είμαι και μόνος !!! Εγώ για ένα όμορφο κολυμπητό ήρθα τι το θέλω τώρα αυτό….

…έφτασα στην είσοδο, δύσκολο θαλάμι μετά βίας μπαίνει κεφάλι, χέρι τουφέκι, φακός…

…λίγο τα θόλωσε ο κύριος αλλά είναι μέσα !!! Νάναι κάνα 7αρη κιλά,

τον διακρίνω με το κεφάλι στραμμένο προς τα μέσα, έχει χώρο θα βγει….

…γτνουπ…

…άπειρες σκέψεις συναισθήματα ανάμεικτα…

…ας κοντράρω κατευθείαν μπας και έρθει με την πρώτη…και τραβάω και ξανατραβάω….μα τι έγινε ρε διάολε το βράχο ντουφέκισα;;

… ώρα για ανάσα!…

πάμε πάλι το ψάρι λόγω στενότητας χώρου ντουφεκίστηκε από τον άσχετο ψαροκυνηγό περίπου στη μέση πήρε όμως σπόνδυλο!

…ω ρε μάνα μου τι το θελα; Τι το θελες ; Ας τον, τον ευλογημένο μπορεί και να ζούσε με την πρώτη ντουφεκιά που έφαγε ! Ότι έγινε έγινε τώρα! Το βάθος όχι μεγάλο αλλά όχι και μικρό ώστε η ανάγκη ενός άγρυπνου ματιού από πάνω αναγκαία!…Μόνος στο πουθενά και η ακτή αν και διακρινόταν κοντά, φάνταζε μίλια μακριά! Απέραντη μοναξιά και δέος να με κυριεύει.

…άντε να τα τιθασεύσω τώρα όλα αυτά…!!

…δέσιμο του ψαριού στη σημαδούρα και μεσοπέλαγη αναμονή μπας και τον αποδυναμώσω…

…άπειρες σκέψεις συναισθήματα ανάμεικτα… (παρόλο το ζόρι που έφαγα ήμουν ήρεμος όσο και αν δεν το πιστεύετε. Ίσως αυτό να βοήθησε και στην σε εισαγωγικά και πάλι, επιτυχής έκβαση της περιπέτειας! Βουτιά στη βουτιά μετά από καμιά 35αριά βουτιές και 50 λεπτά άπνοιας το ψάρι ήρθε έξω!!!!)

…τελευταία συναισθήματα ανάμεικτα…

…ανάδυση και το ψάρι ,ακόμη ζωντανό, αφήνεται αφού τραβήχτηκε μερικά μέτρα μακριά από την τρύπα να βυθιστεί για μια φορά ακόμη στην αγκαλιά της…

….τον κοιτάζω καθώς αναμένω την άνωση για φρέσκο αέρα και …ψυχοπλακώνομαι… και ταράζομαι… και εξοργίζομαι….

….τι νομίζεις βρε μεγάλε; Ότι αυτό το ψάρι σου ανήκει, ή ότι το πήρες δύσκολα και είσαι τώρα τάχα τροπαιοφόρος, ας γελάσω…

…φτάνει καταπονημένος ξελεπιασμένος στην επιφάνεια μετά από το τρίωρο…γεμάτος τοξίνες από το άγχος που εγώ -ο μεγάλος ψαροκυνηγός-; Ας γελάσω….του προκάλεσα εκδορές από τα δόρατα έκδηλες στο σώμα του και η απογοήτευση στο πρόσωπο μου εμφανής….το μόνο σωστό που πρέπει να κάνω; Να τον απαλλάξω από την μιζέρια του! εισχωρεί η μαλακιά λεπίδα της γνωστής εταιρείας στην σκληρή κάρα και απίστευτο οι επιθανάτιοι σπασμοί την προκαλούν να στραβώσει…Δεν είναι δικό μου αυτό το ψάρι!….

!!!συναισθήματα ανάμεικτα!!!….λύση-κάθαρση των αναγνωστών-θεατών δόθηκε η αυλαία της τραγωδίας έπεσε!

…τα ερωτήματα όμως στροβιλίζουν στο μυαλό μου! …

Τελικά αυτός είναι ο ρόλος του κυνηγού σήμερα, αυτό πρεσβεύουμε, έπρεπε να κτυπήσω στην τρύπα το ήδη λαβωμένο ψάρι; Δεν ένιωσα αδυναμία η μούδιασμα σε καμία βουτιά αλλά σφίχτηκα! Τον έβγαλα με το ζόρι και καθ’υπέρβαση του ότι υποστήριζα τα δυο τελευταία χρόνια! Γιατί;  Εύχομαι μόνο να μην μου ξανασυμβεί! Στο χέρι μου είναι; Ίσως μερικές φορές δεν μπορούμε να το ελέγξουμε!

Αποφάσισα να ξεκινήσω το άρθρο αυτό με ένα περιστατικό προς αποφυγή. Τι να πει κανείς για αυτό το ψάρι! Μας έχει στοιχειώσει όλους σε κάποια φάση της ψαρευτικής μας καριέρας, η θωριά του, η δύναμη του, το εκτόπισμά του, τα νάζια του, η εξυπνάδα του μας κάνουν να τον έχουμε στόχο σε κάθε μας εξόρμηση!

Είναι ο βασιλιάς της θάλασσας, πώς να το κάνουμε τώρα. Είναι το ψάρι που έχει δώσει μεγάλες χαρές, αλλά και μεγάλες λύπες. Έχει δώσει πρωτιές σε πολλούς αγώνες υποβρύχιου κυνηγιού. Είναι όμως και η υπ’ αριθμόν ένα αιτία θανάτου με υποξία για τους ψαροκυνηγούς . Ακούσαμε πολλά κατά καιρούς. Τόσους και τόσους νέους θρηνήσαμε που στην προσπάθεια τους να ξεβραχώσουν κάποιο ροφό άφησαν την τελευταία τους πνοή στη θάλασσα. Άμα ο άτιμος δεν θέλει να βγει, σε σκάει. Γι’ αυτό ας επιλέξουμε πιο σωστούς τρόπους και πιο ακίνδυνους στο κυνήγι του. Ας αποφύγουμε όπως ο διάολος το λιβάνι το περιστατικό που μου συνέβηκε. Πώς θα το κάνουμε αυτό; Ακολουθώντας τις απλές οδηγίες που παρατίθενται παρακάτω:

Α. Όταν εντοπίσουμε το ροφό έξω απ’ το θαλάμι του, η προσέγγιση μας θα πρέπει να είναι όσο το δυνατό αθόρυβη, αυτό που λέμε κρύο αίμα.

Β. Το όπλο μας θα είναι απ’ το ξεκίνημα της βουτιάς στραμμένο προς το ψάρι και λίγα μέτρα πριν σταματάμε κάθε μας κίνηση ακόμη αν είναι δυνατό και την εξίσωση στ’ αυτιά μας. Ο παραμικρός θόρυβος θα τον τρομάξει και θα τραπεί σε φυγή.

Γ. Αν έχουμε και τον ήλιο πίσω μας, ακόμη καλύτερα. Έτσι μειώνουμε την πραγματική απόσταση κυνηγού και θηράματος. Η βολή από ψηλά έχει το πλεονέκτημα ότι η βέργα του όπλου θα αποκτήσει τέτοια ταχύτητα που το ψάρι δεν θα προλάβει να αντιδράσει.

Δ. Αμέσως μετά τη βολή μ’ένα απότομο τράβηγμα θα τον φέρουμε εύκολα στην επιφάνεια χωρίς αυτός να προλάβει να αντιδράσει και να βραχώσει.

Ε. Όλη αυτή η διαδικασία θα γίνει με το άγρυπνο βλέμμα του ζευγαριού το οποίο κατά την ανάδυση μας θα βοηθήσει παραλαμβάνοντας το ψάρι από τα μεσόνερα ή βοηθώντας μας να αναδυθούμε δίνοντας μας ώθηση με μια σπρωξιά παραμάσχαλα.

ΣΤ. Σε περίπτωση που το ψάρι εντοπιστεί μέσα στο θαλάμι η βολή πρέπει να γίνεται μόνο αν βλέπουμε το ψάρι κατάφατσα αλλιώς καλύτερα να μην του κάνουμε βολή γιατί ειδικά αν είναι μεγάλο το ψάρι θα μπαρρώσει τη  βέργα και θα φάμε το ψάρεμα μας σε ένα βασανιστικό ξεβράχωμα.

Επειδή όμως σε όλους μας έχει συμβεί να βραχώσει ο άτιμος ο κεφάλας και ενώ η βολή ήταν σε καλό σημείο, αυτός δεν πέθανε ακαριαία και πρόλαβε να μας πάρει λίγα μέτρα από το σχοινάκι του μουλινέ και να εισχωρήσει στο πιο στενό σημείο του θαλαμιού του, τότε θα πρέπει να κάνουμε κάποια βασικά πραγματάκια:

1. Σε καμιά περίπτωση δεν θα είμαστε μόνοι, χωρίς την επίβλεψη του ζευγαριού μας

2. Οι βουτιές θα γίνονται εναλλάξ και οι παραμονές μας από βουτιά σε βουτιά θα έχουν μικρότερη διάρκεια. Διότι στις συνεχείς βουτιές πάνω-κάτω και τραβώντας το ψάρι να έρθει προς τα έξω, εμείς δεν είμαστε σε θέση να νιώσουμε την κόπωση και ίσως μας δημιουργήσει επικίνδυνες καταστάσεις

3. Προτιμήστε να ρίξετε μερικές άφτερες βολές στο ψάρι σε ζωτικά σημεία ώστε να πεθάνει γρήγορα και όχι να το στολίσετε με βέργες.

4. Σε περίπτωση που έχετε χαραμίσει το χρόνο σας, το καλύτερο είναι να το δέσετε μ’ ένα σημαδουράκι και να τον πάρετε αργότερα ή την επόμενη ημέρα που σίγουρα θα έχει εξαντληθεί.

5. Αν με όλα τα παραπάνω δεν λέει να βγει απ’ το λαγούμι του, τα κόβουμε όλα και συνεχίζουμε το ψάρεμα μας. Δεν υπάρχει λόγος να χάσουμε όλη μας την ημέρα προσπαθώντας. Είπαμε το καλύτερο είναι κεφάλι προς εμάς, ντουφεκιά κι έξω.

Εποχικό ψάρεμα

Αναζητώντας ροφούς κατά την διάρκεια του χειμώνα οι πιθανότητες σύλληψης είναι μικρές, καθότι μεταναστεύουν σε βαθύτερες ζώνες για λόγους αναπαραγωγής, αλλά και σταθερότητας της θερμοκρασίας. Αυτό δεν σημαίνει βέβαια πως δεν θα έχουμε συναντήσεις τους χειμερινούς μήνες. Η ζωή τους έτσι κι αλλιώς ξεκινά από τα πολύ-πολύ ρηχά και ειδικά εδώ στο νησί μας που οι θερμοκρασίες του νερού δεν πέφτουν σε πολύ χαμηλά επίπεδα μπορούν να εντοπιστούν και να κτυπηθούν μεγάλα ψάρια αυτή την εποχή και σε πολύ ρηχά νερά.

Από τα μέσα Απριλίου πάντως έως και τον Οκτώβρη, οι επαφές μας θα είναι αρκετά συχνές. Ειδικά την άνοιξη που είναι η εποχή που κάνουν ανεβάσματα αρκετά μεγάλοι ροφοί σε πολύ ρηχές ζώνες. Η αναζήτηση τους θα γίνει σε νερά με βραχώδης σχηματισμούς όπου με αναγνωριστικές βουτιές και πλαναρίσματα και με αρκετή παρατηρητικότητα, θα ανακαλύψουμε ορισμένα σημάδια που προδίδουν την παρουσία του, όπως ένα κοίλωμα της άμμου μπροστά από μια πλάκα ή τη συγκέντρωση μικρόψαρων πάνω από ένα μονόπετρο. Ο Απρίλιος είναι το ξεκίνημα που μεγάλα μαύρα κάνουν την εμφάνιση τους στις ρηχές ζώνες. Προσωπικά τις πιο μεγάλες συναντήσεις τις είχα από τα μέσα Απριλίου έως και αρχές Ιούνη.

Οι μήνες του καλοκαιριού είναι φετίχ για το κυνήγι του ροφού. Τα ψάρια έχουν δυσκολέψει και έχουν βαθύνει από τα διερχόμενα σκάφη του μπουκαλάκηδες τους νυχτερινούς αλλά και μας τους ελευθεράδες. Η σύλληψη του αυτούς τους μήνες είναι κάτι αρκετά δύσκολο που θα σου προσφέρει τεράστια ευχαρίστηση και απαιτεί καλή φυσική κατάσταση σωστή τεχνική και να είσαι εκεί την κατάλληλη ώρα.

Τιπς!!

Αρκετοί ψαροκυνηγοί επιλέγουν το εντατικό ψαχτήρι με συνεχείς βουτιές ανάμεσα στις πέτρες ή το συρτό καρτέρι που πιστεύω πως είναι και το πιο αποδοτικό, μιας και τα ψάρια που παίζουν έξω απ’ τα θαλάμια τους αιφνιδιάζονται και μπορούμε να τα πάρουμε με μια βολή γλυτώνοντας την ταλαιπωρία του πιθανού βραχώματος αν το κυνηγούσαμε μέσα στις τρύπες τους. Αν τώρα βρούμε το ψάρι μέσα στο θαλάμι του  με συνεχείς βουτιές, ψάχνουμε την πέτρα για πιθανά ανοίγματα που θα μας επιστρέψουν να βρούμε το ψάρι σε θέση βολής και να το πάρουμε με το ευκολότερο δυνατό τρόπο και ακούραστα.

Επίλογος

Αυτό το ψάρι έχει κυνηγηθεί κατά κόρον απ’ όλους και  σε λίγα χρόνια θα ξεφυλλίζουμε κάνα περιοδικό απ’ τα παλιά για να δούμε κανένα ροφό. Γι’ αυτό και εμείς να είμαστε ώριμοι απέναντι τους και να μην χτυπάμε τουλάχιστον τα μικρά του είδους. Ας προστατεύσουμε με κάθε τρόπο αυτό το είδος που μας έχει δώσει μεγάλες χαρές, ειδικά στα πρώτα μας βήματα. Ας δώσουμε με τη σειρά μας τη δυνατότητα να βλέπουν και να έχουν πιθανότητες να χτυπούν ροφούς και οι πιο νέοι που τώρα ξεκινούν το ψαροτούφεκο.