Ντουκιάρισμα
Ντουκιάρισμα
Ντουκιάρω, στη ναυτική ορολογία σημαίνει τυλίγω το σκοινί και το ασφαλίζω για να μην λυθεί κατά λάθος και να είναι έτοιμο για την επόμενη χρήση.
Συνήθως τα μαντάρια, αφού βιράρουμε τα πανιά, ασφαλίζονται πάνω στο
κοτσανέλο. Ντουκιάρουμε λοιπόν το σκοινί με το συνηθισμένο τρόπο και στο τέλος του κάνουμε 2-3 στροφές, που θα περάσουν και θα το κρατήσουν στο
κοτσανέλο (σχήμα 1).
Άλλος ένας τρόπος φύλαξης τον μανταριού, της σκότας ή του κάβου, είναι αυτός του σχήματος 2.
Αφού το τυλίξουμε με το γνωστό τρόπο, αφήνουμε αρκετό στο τέλος για να πάρουμε μερικές βόλτες, αρχίζοντας από τη μέση και ανεβαίνοντας προς τα πάνω. Στη συνέχεια περνάμε μια θηλιά και το καπελώνουμε, φερμάροντας μετά για να σφίξει. Ένας τρίτος τρόπος είναι αυτός του σχήματος 3, που ασφαλίζει καλύτερα το
σχοινί αν πρόκειται να το βάλουμε στο locker.
Αφού το τυλίξουμε με το συνηθισμένο τρόπο, παίρνουμε διπλή την άκρη στο τέλος, κάνοντας μια βόλτα και στη συνέχεια ένα κόμπο, όπως φαίνεται στο σχήμα μας.
Περιγράφουμε βέβαια με λίγα λόγια και σχήματα, τρεις διαφορετικούς τρόπους ντουκιαρίσματος, αναφερόμενοι στο τύλιγμα με το συνηθισμένο τρόπο. Ποιός όμως είναι αυτός; Στο σχήμα 4 βλέπουμε πώς τυλίγεται ένα απλό σκοινί με δεξιόστροφα έμπουλα και δεξιόστροφη φορά (αριστερόστροφα έμπουλα, αριστερόστροφη φορά).
Προσέχουμε πάντα κατά το τύλιγμα, να βγάζουμε τις βερίνες με μια αντίστροφη κίνηση του χεριού. Αν το σκοινί μας είναι πλεκτό, όπως στην περίπτωση του σχήματος 5, συνήθως τυλίγεται σε οχτάρι, που όμως δεν θα πρέπει να μας απασχολεί γιατί δεν μπερδεύεται στο ξετύλιγμα.
