Λαγόψαρο απειλεί τα νερά του Αιγαίου

Ένα λαγόψαρο απειλεί τα νερά της Ανατολικής Μεσογείου. Η «επίσκεψή» αυτού του τροπικού ψαριού στα νερά της Μεσογείου μπορεί να συνέβει λόγω της κλιματικής αλλαγής, η οποία κάνει τα νερά του Αιγαίου αλλά και γενικότερα της Μεσογείου όλο και πιο ζεστά.

lagopsaro

Αυτός ο επισκέπτης δεν είναι καθόλου αθώος αφού αποτελεί μεγάλη απειλή για το θαλάσσιο οικοσύστημα της όπως έδειξαν τα αποτελέσματα επιστημονικής έρευνας που μελέτησε τις επιπτώσεις του λαγόψαρου σε περισσότερα από 1000 χιλιόμετρα ακτογραμμής στην Ελλάδα και στην Τουρκία.

Τα δύο είδη λαγόψαρων που βρέθηκαν στην Μεσόγειο, διείσδυσαν μέσω της διώρυγας του Σουέζ και η επίδρασή τους στο οικοσύστημα είναι μεγάλη όπως αποκάλυψαν οι ερευνητές, μεταξύ των οποίων Έλληνες και Τούρκοι επιστήμονες, με επικεφαλής την δρα Ανδριάνα Βέργες του Πανεπιστημίου της Νέας Νότιας Ουαλίας της Αυστραλίας και τη δρα Φιόνα Τομάς του Μεσογειακού Ινστιτούτου Προωθημένων Μελετών της Ισπανίας, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό οικολογίας “Journal of Ecology”.

Ο Λαγοκέφαλος ή Λαγόψαρο ή Lagocephalus sceleratus, όπως είναι το επιστημονικό του όνομα (Smelin 1789) ανήκει στην οικογένεια των τετραοδοντίδων (Tetraododidae), δεν παρουσιάζει αλιευτικό ενδιαφέρον και ζει σε τροπικά κλίματα, κυρίως στον Ινδικό και τον Δυτικό Ειρηνικό Ωκεανό σε βάθος 18 – 100 μέτρων.

Το σχήμα του ψαριού αυτού μοιάζει με τορπίλη, είναι ασημένιο στο κάτω μισό του σώματος και στη ράχη του είναι γκριζωπό με σκούρες κηλίδες. Δεν έχει λέπια και χαρακτηριστικό του γνώρισμα είναι ότι έχει σε κάθε γνάθο δυο δυνατά δόντια, τα οποία του δίνουν την όψη λαγού, εξ ου και το όνομά του. Το μέγεθός του μπορεί να φτάσει τα 110 εκατ. και το βάρος του μέχρι τα 7 κιλά. Μέχρι σήμερα τα ψάρια που αλιεύονται στη Μεσόγειο είναι πολύ μικρότερου μεγέθους (30 – 35 εκατ.).

Το λαγόψαρο, όπως και όλα τα είδη της οικογένειας που ανήκει (περίπου 185 είδη ψαριών) είναι ψάρια τοξικά αν καταναλωθούν, και μπορεί να επιφέρουν μέχρι και το θάνατο.

Η τοξίνη που υπάρχει στο σώμα των ψαριών αυτών ονομάζεται τετροδοντοτοξίνη και προκαλεί τον άνθρωπο από σοβαρές δηλητηριάσεις μέχρι και το θάνατο, λόγω της παράλυσης που προκαλεί στο αναπνευστικό και το κυκλοφορικό σύστημα. Θανατηφόρα περιστατικά έχουν αναφερθεί στον Λίβανο και το Ισραήλ.

Η τοξίνη αυτή στο σώμα του ψαριού βρίσκεται σε μεγαλύτερες συγκεντρώσεις στις ωοθήκες, το συκώτι, το έντερο και το δέρμα, ενώ η τοξικότητα ποικίλει ανάλογα με το στάδιο αναπαραγωγής, είναι μεγαλύτερη κατά το στάδιο της ωοτοκίας (Μάιος – Ιούλιος) και ανάλογα με το φύλο (τα θηλυκά είναι τοξικότερα).

Η τοξίνη του λαγόψαρου είναι θερμοάντοχη και δεν καταστρέφεται με το κανονικό μαγείρεμα. Για την καταστροφή της απαιτείται συνεχής βρασμός επί τρεις ώρες.

Το ψάρι καταναλώνεται στην Ιαπωνία αφού απομακρυνθούν πρώτα τα όργανα που περιέχουν την
τοξίνη, η οποία λέγεται fugu και χρησιμοποιείται για αυτοκτονίες και δολοφονίες.

(ΝΟΜΑΡΧΙΑΚΗ ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΣΗ ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ, ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΚΤΗΝΙΑΤΡΙΚΗΣ)