Καλοκαιρινές διακοπές
Πες μου που πήγες, να σου πω ποιος είσαι…
Εκεί που τελειώνει η καθημερινή ρουτίνα αρχίζουν οι διακοπές και συνήθως πάνω που γλυκαινόμαστε από την καλοκαιρινή νιρβάνα, έρχεται το φθινόπωρο και η ανώμαλη προσγείωση.
Παρόλα αυτά, οι εντυπώσεις από τις εν λόγω θερινές δραστηριότητες, κατά κανόνα, αφήνουν αρκετά έντονες εντυπώσεις -καλές ή κακές- για να έχει καθένας απΆ όλους κάτι να συζητά και να σχολιάζει, να νευριάζει ή να χαίρεται, σε όλη τη διάρκεια του υπόλοιπου χρόνου.
Όταν οι πόλεις αδειάζουν, οι πολυπληθέστερες συναντήσεις γίνονται στις διάφορες παραλίες ή και πιο ανοιχτά, στις θάλασσες. Και οι θάλασσες είναι για τους τολμηρούς. Κάθε χρόνο αναδεικνύονται διάφοροι Κολόμβοι και Μαγγελάνοι που ανακαλύπτουν τις ανεξερεύνητες νέες γαίες τους, αλλά δυστυχώς, καμιά φορά μερικοί αποδεικνύονται και Ροβινσώνες… Επίσης, με μαθηματική ακρίβεια -και παρά την εκ των υστέρων μετάνοια- ακόμα και οι τολμηροί Οδυσσείς, που κατάφεραν να εκδράμουν μόνοι τους, ξαναγυρίζουν έστω και με το ζόρι πίσω, στις πιστές ή και άπιστες Πηνελόπες τους. Έτσι, όπως λέμε, πες μου το φίλο σου για να σού πω ποιος είσαι, με τον ίδιο τρόπο
μπορούμε να διακρίνουμε τις κατηγορίες των εκδρομέων. Πολύ απλά: Πες μου πού πήγες, πώς, γιατί, με ποιόν, τι έφερες, τι σκέφτηκες, τι έκανες, για να σού πω ποιος είσαι…
Ο γιάπης
Πού παραθέρισε: Σε ξενοδοχείο πρώτης κατηγορίας στη Χαλκιδική (τα σκάφη είναι χλιδάτα μεν, κουνάνε δε, αυτός ζαλίζεται και συνήθως έχει πολλά να σκεφτεί).
Πού είπε ότι πήγε: Σεϋχέλλες (η τέλεια εκδίκηση προς τη μοντέλα που τον απέρριψε για κοινές διακοπές).
Πού θα ήθελε να είχε πάει: Στη Νέα Υόρκη (η Μητρόπολη των ονείρων του. Όταν κλείνει τα μάτια του φαντασιώνει έξω από το παράθυρό του ουρανοξύστες κι ας βρίσκεται στην οδό… Ιπποκράτους).
Ποιά ήταν η συντροφιά του: Όλη η «παλιοπαρέα», ένας τραπεζίτης, δύο χρηματιστές, κάτι executives και τα … μύδια, που καθημερινά παράγγελνε, ενώ σκεπτόταν tη νόστιμη γραμματέα του.
Τι έφερε μαζί του: Πονοκέφαλο και άγχος (οι διακοπές χωρίς κορναρίσματα, καυσαέριο, τρέξιμο και meetings βλάπτουν σοβαρά το νευρικό του
σύστημα).
Η ναυτική του περιβολή: Το αγαπημένο του λινό κοστούμι με την παραχώρηση γραβάτας με ναυτικά σημαιάκια. Τίποτα λιγότερο.
Δεν θα μπορούσε να ξεχάσει: Τους ανταγωνιστές, την γκαντεμιά που τον «δέρνει» με τις γυναίκες του γούστου του και τη ναυτία του εν πλω.
Πώς έφτασε στον προορισμό του: Με οτιδήποτε… super fast (από κεκτημένη ταχύτητα).
Παράδειγμα προς αποφυγή: Του «πτωχού πλην τιμίου».
Το μεγαλύτερο ναυτικό του επίτευγμα: Κολύμπι στην πισίνα του ξενοδοχείου.
Ο αθλητικός τύπος
Πού παραθέρισε: Στο Ράλλυ Αιγαίου (έμαθε ότι εκεί έχει δράση και θεώρησε απαράβατο καθήκον του να παραβρεθεί.
Πού είπε ότι πήγε: Στο… Κύπελλο Β. Αιγαίου (no comments).
Πού Θα ήθελε να είχε πάει: Στην Ατλάντα (ποτέ δεν μπόρεσε να καταλάβει τι παραπάνω έκανε ο Κακλαμανάκης με τη σανίδα του, η οποία -σημειωτέων- είναι και πάντοτε βρεγμένη).
Ποιά ήταν η συντροφιά του: Σύμφωνα με τους ευσεβείς πόθους του θα ήθελε να είναι ο Ρaul Cayard (μια φορά αντάλλαξαν έναν «ενθουσιώδη» χαιρετισμό και τον θεωρεί «κολλητό» του), τελικά όμως ξέμεινε με το πλήρωμα του σκάφους που έτρεχε.
Τι έφερε μαζί του: Λερωμένα T-shirts, κούραση κι ένα χτυπημένο γόνατο (τάχει αυτά η έντονη δραστηριότητα).
Δεν θα μπορούσε να ξεχάσει: Ό,τι δεν λέγεται… Russel Coutts (ή κάτι παρεμφερές βρε αδερφέ).
Η ναυτική του περιβολή: Ό,τι επέβαλε ο σπόνσορας της ομάδας του, είτε τού άρεσε είτε όχι. Και για να ακριβολογούμε, δεν τού άρεσε.
Πώς έφτασε στον προορισμό του: Με το ζόρι (όταν τα μποφόρια είναι πολλά και η διαδρομή μεγάλη, δεν τον γλιτώνει ούτε το θηριώδες αθλητικό μένος του).
Παράδειγμα προς αποφυγή: Του Dennis Conner…
Το μεγαλύτερο ναυτικό του επίτευγμα: Να δέσει τα κορδόνια των παπουτσιών του στην πλώρη ενώ κουπαστάριζαν.
Ο σκαφάτος ατζαμής
Πού παραθέρισε: Στο σκάφος του (για μια φορά παράκαμψε τον περιπετειώδη διάπλου του Σαρωνικού, Καλαμάκι-Σουβάλα, για να φτάσει «τιμή και δόξη» μέχρι την.. Τζια).
Που είπε ότι πήγε: Στη Λέρο (καμιά σχέση με το ψυχιατρείο, ήθελε μόνο να
δείξει ότι διέσχισε το Ικάριο με καιρό και δικαίως. Αν έλεγε ότι πήγε στο Whitbread δεν θα τον πίστευε κανείς).
Πού θα ήθελε να είχε πάει: Ποιός είπε ότι δεν είναι όμορφος ο Πόρος (οι τολμηρές αποφάσεις ενέχουν περιττούς και ανεπιθύμητους κινδύνους);
Ποιά ήταν η συντροφιά του: Το GPS (φύλαγε τα ρούχα σου ή …ο «παθός» και «μαθός» που λένε).
Τι έφερε μαζί του: ΅Ένα δίχτυ, που τού σκάλωσε στην προπέλα, μερικά αγκάθια από τον αχινό που πάτησε, σημάδια στην πρύμη, ενθύμιο από το μώλο που προσέγγισε και – όλως τυχαίως- σώο όλο το πλήρωμα που τον συνόδευε.
Δεν Θα μπορούσε να ξεχάσει: Την ωδύνη του, κάθε φορά που αναγκάζεται οπουδήποτε να ρεμετζάρει (όχι, δεν φταίει ποτέ αυτός. Το σκάφος του είναι που δεν ακούει).
Η ναυτική του περιβολή: Καθώς η πλεύση είναι η πιο «επώδυνη» αγγαρεία του, ό,τι πιο πρόχειρο διαθέτει η γκαρνταρόμπα του.
Πώς έφτασε στον προορισμό του: Τελείως τυχαία (ο,τιδήποτε ξεφεύγει από τη συνήθη εμβέλεια της ναυτοσύνης του θεωρείται ζήτημα τύχης. Μόλις επιστρέψει στη βάση του θα πάει να παίξει κι ένα Λόττο, γιατί τελευταία φαίνεται ότι τον θέλει).
Παράδειγμα προς αποφυγή: Του Ροβινσώνα Κρούσου.
Το μεγαλύτερο ναυτικό του επίτευγμα: Κάθε φορά που επιστρέφει στο «home port» με το άλμπουρο και την καρίνα του στα σημεία που ορίζει
ο κατασκευαστής του σκάφους.
Ο παραλίας
Πού παραθέρισε: Στην παραλιακή καφετερία κοσμικής λουτρόπολης (παρεμπιπτόντως, δεν προλάβαινε να εγκαταλείψει στιγμή το πόστο του, γιατί είχε ενδιαφέρουσα κίνηση, εγχώρια και αλλοδαπή).
Που είπε ότι πήγε: Σε μέρη εξωτικά κι ονειρεμένα (φαντασίωση που τού
υπαγόρευσε μια μιγάδα που επιχείρησε να «πλευρίσει»).
Που θα ήθελε να είχε πάει: Ολιγαρκής ων, θα μπορούσε να περάσει το καλοκαίρι του στην πλατεία Κολωνακίου (αλλά η πολλή ζέστη δεν ενδείκνυται για το αγαπημένο του σπορ).
Ποιά ήταν η συντροφιά του: Το κινητό, ο φραπέ, τα τσιγάρα του και η προκαθορισμένη «γραμμή πλεύσης» του).
Τι έφερε μαζί του: Τίποτα… (η Σουηδέζα, τελικά δεν ψήθηκε παρά τις επίμονες προσπάθειές του).
Δεν Θα μπορούσε να ξεχάσει: Κανένα από τα αξεσουάρ της «γοητείας» του (μεγάλη ιδέα, ύφος και το φιρμάτο του ντύσιμο).
Η ναυτική του περιβολή: Καπελάκι τζόκεϊ, προστιθέμενο στη συνήθη του εμφάνιση.
Πώς έφτασε στον προορισμό του: Με το πλοίο της γραμμής (η μεγαλύτερη συγκέντρωση τουριστριών που έχει ποτέ γνωρίσει).
Παράδειγμα προς αποφυγή: Του «αφανούς ναύτου».
Το μεγαλύτερο ναυτικό του επίτευγμα: Η πειρατεία σε ξένες «φρεγάτες».
Ο νεόπλουτος
Πού παραθέρισε: Στο κότερό του, αγκυροβολημένο σε hot spot της Μυκόνου (oι δεξιώσεις για επισήμους και τα πάρτυ για επωνύμους, τραβούν την
προσοχή όλων και δημιουργούν και το πρέπον glamour).
Πού είπε ότι πήγε: Την αλήθεια. ?λλωστε και τις κοσμικές επαφές που υποσχέθηκε στον εαυτό του έκανε, αλλά και η ακατάσχετη φλυαρία της
συμβίας του δεν αφήνει περιθώρια για τέτοια λάθη.
Πού θα ήθελε να είχε πάει: Πολύ πιθανόν στις Κάννες ή σε οποιοδήποτε εφάμιλλης διεθνούς κοσμικής κίνησης θέρετρο. Κατά βάθος, όμως, θα μπορούσε να αρκεστεί και στη Ρόδο, με την προϋπόθεση ότι θα πήγαινε μόνος του…
Ποιά ήταν η συντροφιά του: Εκτός φυσικά της κυρίας «νεοπλουτίδου», όλο το διεθνές jet set, που παρήλασε από το νησί, καλλιτεχνίσκοι, «ψώνια», μοντέλες και… «τρακαδόροι».
Τι έφερε μαζί του: Ό,τι ακριβώς πήρε φεύγοντας: Τη Φιλιππινέζα, τον μπάτλερ, τους ναύτες, το μισό… Ζολώτα που αγόγγυστα κουβαλά επάνω της η σύζυγος, τα Armani του, τα Versace της και λίγο πιο «ανεβασμένες» τις κοσμικές γνωριμίες του.
Δεν θα μπορούσε να ξεχάσει: Πόσο του στοίχησαν τα κοσμικά κουβαρνταλίκια του.
Η ναυτική του περιβολή: Κυριλάτη, αεράτη, ακριβή, χωρίς πάντως να στερείται χαρακτηριστικά αξεσουάρ, όπως το φουλάρι και το καπέλο.
Πώς έφτασε στον προορισμό του: Πολύ άνετα! Μέχρι να κάνει κάποια επείγοντα τηλεφωνήματα, να τσεκάρει τα μπλοκ των επιταγών, νΆ ανάψει ένα πούρο, η Μύκονος… ήταν εκεί.
Παράδειγμα προς αποφυγήν: Του παλινοστούντος Οδυσσέα.
Το μεγαλύτερο ναυτικό του επίτευγμα: Το ποσό που «έσκασε» για νΆ αγοράσει το σκάφος.
