Η σκοτεινή πλευρά της κρουαζιέρας
Πέντε περιπτώσεις θαλασσινής «βιοχλαπάτσας»
Της Ελισάβετ Μπάκα
Αν νομίζετε ότι τα ταξιδάκια με το σκάφος αποτελούν πάντοτε μια ρόδινη και ιδανική εικόνα, σας εμειδίασαν! Αυτά συμβαίνουν μόνο στις διαφημίσεις, ενώ η πεζή πραγματικότητα πολλές φορές έχει ακλόνητα επιχειρήματα να αντιπαραθέσει. Όταν δεν πρόκειται λοιπόν για καλοστημένο… σενάριο με πρωταγωνιστές μοντέλους και μοντέλες, όλοι οι υπόλοιποι, ως κοινοί θνητοί, παθαίνουμε όλα εκείνα τα απεχθή, που η επιλεκτική μνήμη των διαφημιστών έχει επιμελώς απωθήσει.
Καμιά φορά πέφτουμε σε μπουρίνι, καιγόμαστε από τον ήλιο, ζαλιζόμαστε,
παθαίνουμε πανικό, γινόμαστε δύστροποι και φερόμαστε αλλόκοτα, θέτοντας έτσι απελπιστικά μεγάλες αποστάσεις από τα μπρονζέ, ατσαλάκωτα και άψογα «μοντέλα», που πλασάρονται πανταχόθεν. Φυσικά και δεν είναι ό,τι καλύτερο για το μας να φαινόμαστε ταλαιπωρημένοι, καμένοι και ξεφλουδισμένοι, αξύριστοι και ζαλισμένοι από τη ναυτία, αλλά αυτή είναι
η πραγματικότητα. Το έχουμε πει επανειλημμένως άλλωστε. Όλοι όσοι ταξιδεύουμε φανατικά με σκάφος, χωρίς αμφιβολία διαθέτουμε αρκετές δόσεις
μαζοχισμού μέσα μας. Κι επειδή μέχρι στιγμής έχουμε ασχοληθεί μόνο με τη ρόδινη πλευρά αυτών των εξορμήσεων, καιρός είναι νΆ ασχοληθούμε και με την άλλη…
Περιγράφουμε, λοιπόν, πέντε διαφορετικές περιπτώσεις θαλασσινής «βιοχλαπάτσας, αλλά και τον τρόπο που η πείρα έχει δείξει ότι κάθε μια αντιμετωπίζεται…
Έγκαυμα
Συμπτώματα: Πολλά, θεαματικά και ψυχαγωγικά προς τρίτους όπως:
1. Χρώμα ερυθρόδερμου φύλαρχου.
2. Γκριμάτσα που «ζωγραφίζει ανάγλυφα την έκφραση «πώς με τσούζει».
3. Μικρές, κοφτές κραυγές στις κινήσεις που τεντώνουν το δέρμα.
4. Ύφος χαζεμένο και ταλαίπωρο και περπάτημα ασταθές, καθώς ένα αξιοπρεπές έγκαυμα μπορεί να συνδυαστεί θαυμάσια και με μια ηλίαση.
Εξέλιξη: Πολύχρωμη κι εντυπωσιακή. Όταν το εκθαμβωτικό κόκκινο υποχωρεί, είτε εμφανίζονται τα παρδαλά μπαλώματα του ξεφλουδίσματος, είτε μετατρέπεται σε σκούρο ντουλαπί – αφρικανού φύλαρχου αυτή τη
φορά – μέσα από το οποίο ξεπροβάλλει προκλητικά το φωσφοριζέ λευκό
των δοντιών! Κούκλος ο καμένος!
Αντιμετώπιση: Για το έγκαυμα ισχύει η γνωστή παραδοσιακή συνταγή. Γιαουρτώνουμε ανηλεώς τον «έγχρωμο» έως ότου ανακουφιστεί ή -τέλος πάντων – ξεθυμάνουμε το άχτι μας. Για τις πιο εκλεπτυσμένες ιδιοσυγκρασίες προτείνουμε μια ενισχυμένη υδρατάντ. Σε περίπτωση που ο «παθώς» αποδεικνύεται δύστροπος, τον αντιμετωπίζουμε αρκετά δυναμικά για να πάψει να μας σκοτίζει με τη δική του καούρα. Έχουμε κι εμείς τις δικές μας.
Προφυλάξεις: Δανειζόμαστε χωρίς ενδοιασμούς την ομπρελίτσα ηλίου της θείας ή διαλέγουμε μαγιό στα ίδια… τετραγωνικά με το δικό της. Κάτι παραπάνω ήξερε τελικά η θεία…
Ναυτία
Συμπτώματα: Τα πλέον δημοφιλή για την πλειοψηφία των θαλασσοδαρμένων.
1. Απόχρωση ανάμεσα στο κίτρινο του κέβλαρ και το λευκό του ντάκρον. Σε άλλο χρωματάκι δεν βγαίνει…
2. Μουγκαμάρα. Όσο περίεργο και αν φαίνεται, το «θύμα» δεν αρθρώνει,
καθώς το περιττό ανοιγοκλείσιμο του στόματος επιφυλάσσει δυσάρεστα
απρόοπτα.
3. Βλέμμα μπλαζέ, που όμως δεν θα πρέπει να εκλαμβάνεται ως ακαταδεξία. Πρόκειται απλώς για οξύ γλάρωμα από τη ζαλάδα.
4. Ιδιόρρυθμα κι έντονα γαστρικά -ηχητικά και οπτικά- εφέ.
Εξέλιξη: Όσο ασυγκράτητη κι αν είναι η… γαστρική φλυαρία, κάποτε σταματά.
Το χρωματάκι επανέρχεται κι εκδηλώνεται μια ατονία και μια λιγούρα… Αυτό είναι αλάνθαστα σημάδι ότι η πολύτιμος υγεία του «ασθενούς» μέλους του πληρώματος έχει αποκατασταθεί. Προσωρινά, όμως, η απόδοσή του στις θαλασσινές αθλοπαιδιές μειώνεται.
Αντιμετώπιση: Επειδή σε τέτοιες περιπτώσεις η «φραγή» των εξερχομένων είναι αδύνατη, ο ατυχής πρέπει να συνειδητοποιήσει την προσωρινά δεινή του κατάσταση και να τα δώσει όλα, ώστε να ελαφρύνει κατά το δυνατόν τη θέση του.
Προφυλάξεις: Εν γνώσει μας δηλώνουμε ότι δεν είναι το πιο εύκολο πράγμα στον κόσμο να εμποδίσουμε ένα ξεροκέφαλο κοιλιόδουλο να «χτυπήσει» τρία
δίπατα και πέντε μπύρες πριν τον απόπλου, τη στιγμή μάλιστα που αισθάνθηκε μια λιγούρα! Το λιγότερο που μπορούμε να κάνουμε τότε είναι, προληπτικά, να τον βάλουμε να καθίσει σταβέντο…
Πανικός
Συμπτώματα: Ανησυχητικά επί τη εμφανίσει τους όπως:
1. Κόμμωση που ξαφνικά θυμίζει new wave, περασμένης μόδας, παντελώς απροσδόκητης στο σκάφος.
2. Απαστράπτοντες, γουρλωμένοι οφθαλμοί, οι οποίοι όμως ουδόλως εκφράζουν… π.χ. τριψήφιο βαθμό IQ.
3. Σφιχτά χείλη χρώματος μελανού, ενώ γνωρίζουμε ότι το εν λόγω άτομο ποτέ δεν χρησιμοποιεί lipstick σε τολμηρές αποχρώσεις…
4. Λευκές αρθρώσεις σφιγμένες με τόση δύναμη, ώστε να μετανιώνουμε που δεν του δώσαμε να κρατά και το σπασμένο μας βαρδάρι…
Εξέλιξη: Κακή σε κάθε περίπτωση, αφού το τελευταίο πράγμα που μας χρειάζεται, ιδίως με καμιά φουρτούνα, είναι το πολύτιμο ένα έκτο ή έβδομο του πληρώματός μας, να έχει πάθει κρίση υστερίας. Ο πανικός εκδηλώνεται είτε με αλλόκοτες σιωπηλές γκριμάτσες, είτε με ανατριχιαστικά ουρλιαχτά αλά Κιούμπρικ κάθε φορά που πλησιάζει μεγάλο κύμα. Τσατάλια τα νεύρα, δεν ξέρουμε όμως του υστερικού ή τα δικά μας περισσότερο!
Αντιμετώπιση: Ανάλγητη. Σε τέτοιες περιπτώσεις η βίαιη καταστολή κρίνεται
απαραίτητη, όσο κι ον αυτό προσβάλλει τα… δημοκρατικά μας αισθήματα. Έτσι, ο καπετάνιος ή ο πιο δυναμικός από το πλήρωμα, καλείται να προκαλέσει στον – εκτός ελέγχου – συμπλέοντα τέτοιο σοκ, που μετά απΆ αυτό να μην… φρικάρει ούτε και με την πιο άγρια φουρτούνα.
Προφυλάξεις: Στερνή μου γνώση να σΆ είχα πρώτα. Στο πρώτο ήσυχο λιμάνι και μετά από μια αποδοτική μπαρότσαρκα, είναι αμφίβολο αν ο «ατιμασμένος» και μέχρι πρότινος ξεφωνίζων «θαλασσόλυκος» θα θυμάται τίποτα από τα κατορθώματά του. Στο χέρι μας, όμως, είναι να θυμόμαστε εμείς. Αυτός ας «ξαναπαίξει» το αγαπημένο του θρίλερ ουρλιαχτού όπου αλλού θέλει, αρκεί ποτέ να μην ξαναταξιδέψει μαζί μας.
Βουλιμία
Συμπτώματα: Γνωστά τοις πάσι…
1. Αρθρωση του χειρίστου είδους, καθόλου ανησυχητική ωστόσο και σαφώς προερχομένη από την μονίμως γεμάτη στοματική κοιλότητα.
2. Χέρια διαρκώς απασχολημένα με το κράτημα σάντουιτς και άλλων σνακς, πηρουνακίων, κουταλακίων ή άλλων σχετικών αξεσουάρ.
3. Τσέπες που φουσκώνουν ύποπτα, αποκαλύπτοντας το βρώσιμο περιεχόμενό τους σε τακτά χρονικά διαστήματα.
Εξέλιξη: Μακροπρόθεσμο το μεγάλο βάρος. Βραχυπρόθεσμα, αποτέλεσμα που άλλωστε μας ενδιαφέρει εν πλω, είναι η δυσκολία συνεννόησης και κινήσεων του λαίμαργου. Πρέπει να λάβουμε σοβαρά υπΆ όψιν ότι θα
δυσκολευτούμε πολύ να καταλάβουμε στην εσπεράντο των βουλιμικών ακόμα και τις σημαντικές δηλώσεις «άνθρωπος στη θάλασσα» ή «ξέρα μπροστά μας». Ακόμα, αρκετούς καπετάνιους θα εκνεύριζε η φιλότιμη βοήθεια στο τακ, του μέλους που μονίμως πασχίζει να συγκρατήσει κι ένα τεράστιο σάντουϊτς με τα δόντια.
Αντιμετώπιση: Με στωικότητα και υπομονή. Ακόμα και οι ταχυδακτυλουργικά γεμάτες τσέπες του θΆ αδειάσουν κάποια στιγμή, οπότε μπορούμε
νΆ αδράξουμε τη σπάνια ευκαιρία να τον πείσουμε ότι οι φρυγανίτσες που απέμειναν στο ντουλάπι είναι το πιο νόστιμο έδεσμα που δοκίμασε στη ζωή του!
Προφυλάξεις: Ο περί ου ο λόγος, δεν έχει ανάγκη από καμία προφύλαξη εκτός ίσως του παθήματος της ναυτίας (βλέπε σχετική παράγραφο). Τις
προφυλάξεις, μάλλον πρέπει να τις παίρνουμε όλοι οι άλλοι, απαγορεύοντάς
του ρητά εν πλω να ροκανίζει λαδερά που υπάρχει φόβος να λερώσουν το κατάστρωμα ή εδέσματα που – ακόμα χειρότερα – αφήνουν ολισθηρά υπολείμματα (όπως λ.χ. μπανάνες)
Μουργιέλα
Συμπτώματα: Ευκόλως αναγνωρίσιμα ειδικά κατά τις στιγμές που είναι απαραίτητο να γίνουν διάφορες δουλειές στο σκάφος. Δηλαδή:
1. Εμφανώς ψεύτικες δηλώσεις μετανοίας γιο τις χθεσινοβραδινές κραιπάλες και υποσχέσεις του τύπου: «΅Εμένα δεν πρόκειται να με ξαναξεμυαλίσουν τα πιπίνια και να ξαναξενυχτίσω στα μπαράκια, όταν έχω την άλλη μέρα να βοηθήσω στις πότζες και τη φασίνα».
2. Επανειλημμένα τεντώματα καθΆ όλο το πλάτος του κόκπιτ.
3. Αβυσσαλέα χασμουρητά με τη σχετική ηχητική ταυτότητα.
4. Ύπουλο κλείσιμο των ματιών πίσω από τα σκούρο γυαλιά ή και εμφανές, που δηλώνει πλήρη διαχωρισμό της θέσης του… ωραίου κοιμωμένου από τις ευτελείς προσπάθειες των υπολοίπων.
Εξέλιξη: Απογοητευτική για τους παραπλανημένους που περιμένουν μια χείρα βοηθείας στα δύσκολα. Ο «περί άλλα τυρβάζων», ο οποίος προσπαθεί να πάρει έναν υπνάκο… διακριτικά πίσω από τα γυαλιά, μετά από λίγο γίνεται αντιληπτός από τις ανέμελες και χαριτωμένες κινήσεις του κεφαλιού στα πλάγια και το γνωστό χαρακτηριστικό συριστικό σήμα…
Αντιμετώπιση: Επειδή ένα μπουγέλο νερό θα μπορούσε να χαρακτηρισθεί από πολλούς ως έλλειψη πολιτισμού, το καλύτερο που μπορούμε να κάνουμε είναι να στείλουμε τον αποστάτη να κοιμηθεί σε κάποια καμπίνα, ώστε νΆ απαλλαγούμε τουλάχιστον από τους ευγενείς ήχους του βαθέος ύπνου του,
απελευθερώνοντάς μας συγχρόνως το χώρο του κόκπιτ…
Προφυλάξεις: 0 καθεύδων κατά τις κρίσιμες στιγμές, δρα καθΆ έξιν και κατΆ εξακολούθησιν, διατυμπανίζοντας έτσι τη γενικότερη, άνετη στάση ζωής του. Αυτός θα κάνει τα ίδια, είτε έχει αγριοξενυχτίσει, είτε όχι, γιΆ αυτό το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι να προλάβουμε να πάρουμε πρώτοι εμείς τη δική του θέση! Έτσι, αυτοί περάσανε καλά κι εμείς καλύτερα…
