Αλήθειες & Ψέματα…

Όπου ακούς πολλά κεράσια…

Οι κάθε είδους «ιστιοπλόοι», όπως άλλωστε και οι ερασιτέχνες ψαράδες, είναι γνωστό, ότι από τη φύση τους έχουν την τάση να μεγαλοποιούν τα πράγματα. Διαθέτουν καλπάζουσα φαντασία και κατά συνέπεια, το απαραίτητο προσόν για να μεγαλουργήσουν στο –απόλυτα προσιτό για αυτούς- επίπεδο της απλής απόκρυψης των σκέψεών τους ή του διανθίσματος στα επίμαχα σημεία των διηγήσεών τους.

«In veritas» λένε και είναι αλήθεια. Επειδή όμως η χρήση, ανά πάσα στιγμή του ιδιότυπου αυτού «ορού της αλήθειας» είναι πρακτικώς αδύνατη, σε πλήρη νηφαλιότητα καθένας ελέγχει τα λεγόμενά του ή και ψεύδεται εκουσίως και ασυστόλως χάριν σκοπιμοτήτων. Γεγονός είναι πάντως ότι, αν όλοι οι συνδιαλεγόμενοι επί απλών καθημερινών θεμάτων μπορούσαν
νΆ αποκρυπτογραφήσουν τις σκέψεις, τις οποίες τεχνηέντως κρύβει κάθε εκστομιζόμενη φράση του συνομιλητού τους, το αποτέλεσμα θα ήταν εκτός από εκρηκτικό και άκρως φαιδρό.

Θα μπορούσαμε ίσως να εντάξουμε το φαινόμενο στα κατά συνθήκην ψέματα, που υπαγορεύει η στοιχειώδης κοινωνική συμπεριφορά και βρίσκουν εφαρμογή σε όλες τις περιστάσεις. ?λλωστε, αυτά συνεβαίνανε ανέκαθεν και
παντού. Πόσο μάλλον σήμερα, από τα κοσμικά σαλόνια – προπάντων εκεί -, στην πολιτική, στις κοινωνικές εκδηλώσεις, στην τηλεόραση, στις κάθε είδους συναναστροφές και στους επαγγελματικούς χώρους. Φτάσαμε λοιπόν στο ζητούμενο, αφού εδώ, εκτός από κοινωνικούς κανόνες υποκρύπτονται και παντός είδους συμφέροντα, σκοπιμότητες κι επιδιώξεις…


«Ή στραβός είνΆ ο γιαλός ή στραβά αρμενίζουμε» απέδειξε η εμβριθής μελέτη.

Ας ξεκινήσουμε από το απλό παράδειγμα, σύμφωνα με το οποίο ο συνήθης χαιρετισμός «καλημέρα» μπορεί να είναι το ευγενές προκάλυμμα της
γνωστής παραίνεσης «άντε χάσου» ή της κοινής, πλην όμως παραστατικότατης -για τις συγκεκριμένες διαθέσεις- έκφρασης «Τον κακό σου τον καιρό». Σε αυτή την περίπτωση η «αθώα» φράση, καταλλήλως ερμηνευόμενη, μπορεί να υποκρύπτει έντονη δυσαρέσκεια, σφοδρό μίσος, περιπαικτικής διάθεσης μομφή ή και ανηλεή χλευασμό. Κάλλιστα όμως, αυτού του είδους η συμπεριφορά, μπορεί να χρησιμοποιηθεί και για πιο «ευγενείς» σκοπούς. Με απόλυτη «ανιδιοτέλεια», για την καλύτερη προσωπική προβολή του καθενός, που υιοθετεί την ασφαλή αυτή μέθοδο. Για την ανάδειξη του καταπιεσμένου μέρους της προσωπικότητας και την εξύψωση των -κατά
φαντασίαν- επίκτητων αρετών. Με λίγα λόγια, την επιβολή προς τα έξω μιας καθΆ όλα ψεύτικης εικόνας. Πώς γίνεται αυτό; Πολύ εύκολα. Κάπως έτσι:


Δεν έχει σημασία που… αγναντεύω ψηλά. Οπουδήποτε και να κοίταζα, μήπως επρόκειτο να καταλάβω τι μου γίνεται; Ο Τιτανικός βυθίστηκε, ο,τιδήποτε άλλο θα το αντιμετωπίσω ελπίζω…

Κομπορρημοσύνες

Τα μίλια που έχω κάνει εγώ στη θάλασσα, άλλοι δεν τα έχουν δει ούτε στον ύπνο τους…
Με μια μικρή απόκλιση, να τι θέλει να πει:

Πολλές φορές με τραβολόγησε η παρέα να πάω ταξίδι μαζί της, αλλά κάθε φορά με πείραζε η θάλασσα. Πότε μπρούμυτα και πότε ανάσκελα, με δραμαμίνες, ταλαιπωρία και δύο να με κρατάνε, δεν πίστευα ότι θα την «έβγαζα καθαρή», αλλά κατάφερα τελικά να φτάσω σε μερικά νησιά με το σκάφος.


Πάντα είχα την απορία για το τι υπάρχει πίσω από τα σκαλιά, αλλά και τώρα που την έλυσα, τι κατάλαβα;

Κάθε χειμώνα εγώ κάνω όλη τη συντήρηση του σκάφους μόνος μου…

Εννοεί:
Κάθε χειμώνα ξεκινάω να δω τι θα κάνω, αλλά ποτέ δεν ξέρω από πού νΆ αρχίσω. Έχω χρυσοπληρώσει όλους τους παρεπιδημούντες στη μαρίνα Αλβανούς και πάλι τη δουλειά μου δεν την έκανα.

Στις μανούβρες μέσα στο λιμάνι εμένα δεν με πιάνει κανείς. Ρεμετζάρω πάντα με μεγάλη ευκολία.

Αυτό σημαίνει:
Όταν προσπαθώ να δέσω στο λιμάνι γίνεται πανικός. ?λλοι με αβαράρουν από τα διπλανά σκάφη, άλλοι με τραβάνε από το μώλο και οσάκις κατάφερα να πλησιάσω μόνος μου έγινα θέαμα από το δυνατό θόρυβο του ντόκου στην πρύμη μου…


Ποτέ δεν με πειράζει η θάλασσα συνάδελφοι, όμως όταν μαζεύονται πολλοί που «δεν τους πειράζει», όχι μόνο δεν υπάρχουν ελεύθερες κουκέτες, είναι ζήτημα αν προλάβεις να βρεις λίγο χώρο στο deck.

Αγωνιστικά κατορθώματα

Προχθές, στον αγώνα ήμασταν το μόνο σκάφος, που ταξίδευε με μπαλόνι μΆ αυτόν τον αέρα.

Εννοεί:
Προχθές στον αγώνα, όλοι πρόλαβαν και κατέβασαν το μπαλόνι τους. Εμείς όμως χαζεύαμε, μας μπερδεύτηκε και το μαντάρι και μέχρι να καταφέρουμε να μαϊνάρουμε αυτό το μπαλόνι είδαμε και πάθαμε.


Ποιο Whitbread; Εμένα που με βλέπεις τα Άχω κάνει αυτά χιλιάδες φορές στον… Σαρωνικό.

Παρά λίγο χάσαμε το κύπελλο της κατηγορίας μας στην περασμένη διοργάνωση. Ευχαριστηθήκαμε, όμως, γιατί τα δώσαμε όλα.

Στην πραγματικότητα:
Ήταν η πρώτη φορά που αφήσαμε άλλον να τερματίσει τελευταίος. Μεταξύ του σκάφους μας και του κυπέλλου μεσολάβησε … όλος ο στόλος συν τα δύο ακόμα σκάφη που συμμετείχαν στη δική μας κατηγορία…


Ας μας βρίσκεται και τίποτα να τσιμπήσουμε γατί… νησιά είναι αυτά. Καμιά φορά «αλλάζουν» θέση. Που να ψάχνουμε τώρα…

Εμένα δεν με πειράζει ποτέ η θάλασσα γιΆ αυτό και προτιμώ να κάνω μέσα τη ναυτιλία…

Η ειλικρινής εκδοχή:
Δεν αντέχω να σταθώ ούτε έξω, ούτε μέσα, ούτε πουθενά. Και η μόνη ναυτιλία που κάνω είναι από τα αστράκια που μετρώ ανάσκελα στις κουκέτες. Όλες τις γραμμές τερματισμού τις έχω περάσει οριζοντίως, κι αν πραγματικά περίμεναν από μένα να τις εντοπίσω, ακόμα θα έψαχναν πού να τερματίσουν…


Αν δεν φύτρωναν και βράχια στη μέση της θάλασσας, πως θα είχαμε την ευκαιρία να μάθουμε πως τα ιστιοφόρα έχουν και καρίνα;

Επαγγελματικές κουβέντες

Από τα πιο καθαρά νοικιάρικα είναι το σκάφος σας. Δώστε μου σας παρακαλώ το τηλέφωνό σας, γιατί αν τύχει ναύλος, εσάς θα προτιμήσω.
Ενώ θα ήθελε να πει:
Να μη σε χάσουμε, ούτε εσένα ούτε και το “κοτέτσι” σου. Πρώτη φορά στη ζωή μου αντίκρισα τέτοιο μπάχαλο κι άμα μου τύχει κάποιος που θα θέλω να εκδικηθώ, θα του το δώσω για να πάει κρουαζιέρα, χωρίς όμως να τον
προειδοποιήσω να κάνει κι εμβόλια προηγουμένως…


Ή βγήκαν πολικές αρκούδες στο Αιγαίο ή κάποιο μικρό λάθος έγινε με τη ναυτιλία…

Α, εγώ προτιμώ το σέρβις της μηχανής να το κάνω ο ίδιος, για να ξέρω τι μού γίνεται..

Με αλλά λόγια:
Στην αρχή του καλοκαιριού συμπλήρωσα μια φορά τα λάδια που έλειπαν και έχω αποθέσει τις ελπίδες μου στον Κύριο δια τα περαιτέρω.

Σίγουρα ήξερες γιατί διάλεξες αυτό το σκάφος. Είναι καλοτάξιδο και θα πάρεις και πολλές μέρες ναύλου.

Σε πιο ελεύθερη.. «μετάφραση»:
Τόσα ξέρεις και φορτώθηκες το σαράβαλο. Κι άμα δεις πελάτη για ναύλο, εμένα να μού γράψεις… ?ντε τυχεράκια, κι αν «στραβωθεί» να το νοικιάσει κανείς, θα εισπράξεις και την ασφάλεια…

Ναυτικά επιτεύγματα

Καλά, μα τι νομίζουν ότι κάνουν όλοι αυτοί στο Whitbread! Εμένα που με
βλέπεις, έχω διασχίσει το Ικάριο με δέκα μποφόρ κι οχτώ επιβάτες μέσα…
Τα γεγονότα όμως παραλλάσσουν ελαφρώς…:
Μια φορά μού έτυχαν έξι μποφόρ καταμεσής στο Ικάριο και τα χρειάστηκα. Όχι οχτώ, δεκαοχτώ να ήταν μέσα, εγώ πάλι έρημος και μόνος θα ένιωθα. Ευτυχώς που δεν χρειάστηκε κατόπιν να δικαιολογήσω τις φωνές -της απελπισίας- μου, αφού βλέποντας έτσι εμένα, όλοι βρίσκονταν σε πλήρη σύγχυση! Ποιο Whitbread; Ούτε γράμμα δεν θα έστελνα!!!

Εγώ πάντως, μπορώ να καυχιέμαι ότι δεν έχω χτυπήσει ποτέ το σκάφος σε ξέρα. Μια φορά έγινε κάτι τέτοιο, αλλά μόνο και μόνο επειδή τσεκάριζα τη σαλαμάστρα και δεν έβλεπα τι γινόταν έξω. Είχα δίκιο. Εκτός από μένα, κανέναν άλλο δεν εμπιστεύομαι.

Και πριν απΆ όλους, τον εαυτό του…
Μωρέ, ας μην ήταν πάντα μαζί μου ο Θανάσης και μέχρι και την χαμένη Ατλαντίδα θα εύρισκα τον τρόπο να το κολλήσω… Και τότε το είχα υποψιαστεί μΆ αυτή την καταραμένη ξέρα, αλλά πίστευα πως οι άλλοι θυμόντουσαν καλύτερα που είναι. Πάλι καλά. Εγώ ίσως να είχα «σημαδέψει» κέντρο και τότε δεν θα με ξέπλενε ούτε ο Σαρωνικός…

Πέρυσι το καλοκαίρι, εξασκήθηκα στη ναυτιλία, φτάνοντας μέχρι την Αστυπάλαια, στη μέση του Αιγαίου.

Κατά προσέγγισιν, αυτό που αποκρύπτει είναι:
Πέρυσι έπαθα τέτοιο καζίκι που το φυσάω και δεν κρυώνει. Για την Ίο ξεκίνησα και ούτε ξέρω πώς ξεβράστηκα εκεί κάτω. Κι αν δεν είχε κατέβει ο Γιαννάκης νΆ αγοράσει σουβλάκια και να διαβάσουμε στην απόδειξη «Ψητοπωλείον η ωραία Αστυπάλαια», ακόμα θα μάς έψαχναν…