Βάζοντας πλώρη για του Αιγαίου τα νερά
Βάζοντας πλώρη για του Αιγαίου τα νερά
Μας ταξιδεύει η Στεφανία Αρελη
Εν μέσω κρίσης διεθνούς, διαφαινόμενης μιζέριας εγχώριας και ανέλπιδων προοπτικών γενικώς , θέλησα να γράψω για ότι αγαπώ περισσότερο, για το yachting ….για το θαλασσινό ταξίδι…
Πως να ξεφύγω όμως από το απαίσιο μαύρο των ημερών , και από τις γκρίζες σκέψεις τις δυσοίωνες που δεν αφήνουν χώρο για αναπολήσεις και χαλάρωση??
Αποκούμπι και έμπνευση αναζήτησα στο φωτογραφικό μου αρχείο, εκεί όπου το κυρίαρχο χρώμα είναι μόνο το γαλάζιο του ουρανού μας και το μπλε των θαλασσών μας.
Με πυξίδα τις ανεξάντλητες εικόνες ,χάραξαρότα καλοκαιρινή και αισιόδοξη προσπαθώντας να βρω το νόημα μέσα από τις φωτογραφίες ενός θαλασσινού ταξιδιού και δη ενός πλου με κότερο.
Να νιώσω ξανά τις παράξενες αισθήσεις που ζωντανεύουν στον ταξιδιώτη του Αιγαίου , την πνοή του μελτεμιού και να ξαναφέρω μπρος μου και στα μάτια του αναγνώστη ηχοχρώματα μοναδικά ελληνικά και καραβίσια….
Εικόνες χιλιοειδωμένες μα πάντα αγαπημένες αλλά και άγνωστες σκηνές και στιγμές σε μέρη όπου δεν κατακλύζονται από ορδές τουριστών .
Παραθέτω λοιπόν εικόνες από μια 14 ήμερη κρουαζιέρα στις Κυκλάδες τον Ιούλιο της χρονιάς που μας πέρασε…
Δίχως σκοπό να είναι μια ακόμη παρουσίαση άχρωμη σαν τις συνήθεις των περιοδικών, με αξιοθέατα και must , χωρίς πρόθεση να παρουσιάσει ένα ακόμα σκάφος, μια ακόμη κρουαζιέρα… μα θέλοντας να μεταδώσει αισιοδοξία για το τις ημέρες τις καλοκαιρινές που έρχονται…και να επιδείξει για μια ακόμη φορά γιατί τα νησιά τα ελληνικά και το Αιγαίο μας είναι και θα παραμείνουν αξεπέραστα σε ομορφιά και μοναδικότητα όσες κρίσεις και αν μας απειλήσουν…
Πλώρη λοιπόν…
.για να συναντήσουμε το μπλε το κρυστάλλινο των διαφανών νερών του Αιγαίου .Μπλε σε τόνους του γαλάζιου και το τουρκουάζ, μπλε σαγηνευτικό που αιχμαλωτίσει το βλέμμα , σε προκαλεί και σε προσκαλεί ταυτόχρονα . Μπλε του ουρανού και της θάλασσας…
Πλώρη …..
Για Κυκλαδόσπιτα ξασπρισμένα, για ξωκλήσια ξεχασμένα , για σοκάκια στενά , για την μπουκαμβίλια που δίνει χρώμα,
….Μια ακόμη φόρα στους ανεμόμυλους, ένα πέρασμα ακόμη από την μικρή Βενετία…για εικόνες κοσμοδιαλαλημενες που σαφώς και δεν χρειάζονται περαιτέρω συστάσεις .
Πλώρη…
Για των Σαρακηνών τις κρυψώνες
Σαν του παλιούς πειρατές, σε κρησφύγετα και λημέρια κουρσάρων , εκεί που η προσέγγιση μοιάζει με ταξίδι πίσω στο χρόνο…Δονούσα…. Άνευ άλλων σχολίων.
Για παιχνίδι , με δελφίνια
Συνοδοιπόροι και συνταξιδιώτες ,πλάσματα αγαπημένα ,που ο ερχομός τους στην πλώρη είναι καλοτυχίας οιωνός και για τους πολλούς σημάδι μπουνάτσας.
Για λιμάνια και χωριουδάκια και σκάλες και όρμους και κορφάκια αιγαιοπελαγίτικα … με τα τρεχαντήρια αραγμένα και τους ψαράδες να νετάρουν τα δίχτυα τους
Πλώρη
για πελάγη αερικά , για τις Κυκλάδες που δεν νοούνται τον Ιούλιο δίχως Μελτέμι, όταν οι κάθε λογής θεότητες των θαλασσών μας στήνουν καυγά τρικούβερτο , και η Παροναξία φουρτουνιάζει . Γιατί τι νόημα θα είχε το ταξίδεμα δίχως μποφόρια και δίχως κύμα….
Πλώρη
Για τοπία άγρια και κακοτράχηλα ,που σε καθηλώνουν με την αρχέγονη άνυδρη ομορφιά τους…στολίδια της φύσης λιτά όπως ένα αγκάθι, μια φραγκοσυκιά, μια σαύρα που κοιτά αγέρωχη, μια πικροδάφνη…
Πλωρη…
Για μέρη προγόνων σπουδαίων, με απομεινάρια πολιτισμού περήφανου…
Πλώρη …..
Για παράλιες και αμμουδιές με βότσαλα , κοχύλια και χρώματα και φως….
Πλώρη…
Για βουτιές και παιχνίδια ανέμελα στην θάλασσα, δίχως σκοτούρες….όταν κοιτάζοντας την πιτσιρίκα να βουτά από το μπαστούνι, ζωντανεύει ο στίχος του Καββαδια … «Κι η πλωρια γοργόνα μια βραδιά, πήδησε στο πόντο μεθυσμένη»
Πλώρη…
για γεύσεις θαλασσινές…απλές και μεστές… άκρως ελληνικές ή απλώς καλοκαιρινές αγαπημένες συνήθειες
Πλώρη…
Για το ηλιοβασίλεμα , με το φως του ήλιου το περιβόητο ελληνικό να ζεσταίνει ανεξίτηλα τις καρδίες ….
Και για το ταξίδεμα μας ….ευθύνεται το «Αιγαιώτισσα ΙΙ»
Λίγο πριν δέσουν οι κάβοι της αποβίβασης…
