Πρακτικά υδραυλικά συστήματα για πόσιμο νερό και θάλασσα
Πρακτικά υδραυλικά συστήματα για πόσιμο νερό και θάλασσα
Του Ιάσονα Θαλασσινού
Η υδραυλική εγκατάσταση στο μικρό σκάφος έχει ιδιαίτερη σημασία και λειτουργικότητα, από το πιο απλό μέχρι το πιο σύνθετο σύστημα, ανάλογα πάντα με τις ανάγκες μας. Στο μικρό σκάφος, που δεν υπάρχουν οι δυνατότητες εγκατάστασης ενός αφαλατωτή, το νερό είναι πολύτιμο και η οικονομία στη χρήση του απαραίτητη.
Το μικρό σκάφος σήμερα έχει πολλές εναλλακτικές λύσεις σε σχέση με το παρελθόν. Κάποτε, κυρίως στα μικρά ιστιοφόρα για παράδειγμα, που μπορούσαν να ταξιδέψουν στην ανοιχτή θάλασσα, έχοντας την αυτονομία τους λόγω των πανιών, δεν υπήρχε εγκατάσταση και δεξαμενή γλυκού νερού. Το μόνο γλυκό νερό ήταν το πόσιμο και όλες οι υπόλοιπες ανάγκες για πλύσιμο και καθαρισμό καλύπτονταν με θαλασσινό νερό. Σήμερα, οι ανάγκες μας είναι σίγουρα πιο αυξημένες σε σύγκριση με το παρελθόν. Δεν νοείται μικρό σκάφος, μηχανοκίνητο ή ιστιοφόρα, χωρίς κάποια υποτυπώδη υδραυλική εγκατάσταση. Λόγω των αναγκών και για χάρη της αυτονομίας, πολλά σκάφη διαθέτουν κύκλωμα γλυκού νερού από κάποιο τάνκι αλλά και θάλασσας. Σε πολλές περιπτώσεις μπορούμε να έχουμε ακόμα και θερμοσίφωνα για το γλυκό νερό, που λειτουργεί με τη μηχανή ή και με ηλεκτρικό ρεύμα πόλεως, όταν βρισκόμαστε σε οργανωμένη μαρίνα. Ο θερμοσίφωνας, που λειτουργεί με τη μηχανή θερμαίνει το νερό με τα νερά της κυκλοφορίας της ψύξης της, ενώ στην άλλη περίπτωση, το νερό θερμαίνεται με ηλεκτρική αντίσταση, όπως ο οικιακός θερμοσίφωνας. Ας δούμε όμως μερικά χαρακτηριστικά συστήματα υδραυλικής εγκατάστασης στο μικρό σκάφος.
Μονό σύστημα
Στο σχήμα 1 έχουμε ένα σύστημα γλυκού νερού, με ένα τάνκι (η) με λήψη (θ) και εξαεριστικό (ι). Το νερό διοχετεύεται με τη βοήθεια ηλεκτρικής αντλίας (κ) σε δύο παροχές, μία στο νεροχύτη της κουζίνας (λ) και μία στο νιπτήρα της τουαλέτας (μ). Είναι η πιο απλή και συνηθισμένη εγκατάσταση σε μικρό σκάφος.
Διπλό σύστημα
Στο σχήμα 2 βλέπουμε μία πιο σύνθετη εγκατάσταση, με την προσθήκη κυκλοφορίας θαλασσινού νερού για οικονομία. Μέσω της εισαγωγής νερού από τη θάλασσα (α) του φίλτρου (β) και της αντλίας (γ) το θαλασσινό νερό
διοχετεύεται προαιρετικά στην τουαλέτα (δ) καθώς και σε μία παροχή στο νεροχύτη της κουζίνας (ε). Επίσης υπάρχει η δυνατότητα λήψης θάλασσας για το πλύσιμο του καταστρώματος αλλά και της άγκυρας στην κουβέρτα του σκάφους (ζ).
Τριπλό σύστημα
Στο σχήμα 3 βλέπουμε μία ολοκληρωμένη εγκατάσταση θάλασσας και γλυκού νερού με παράλληλη εγκατάσταση θερμοσίφωνα. Η εγκατάσταση της κυκλοφορίας του θαλασσινού νερού είναι ακριβώς η ίδια με την παραπάνω στο διπλά σύστημα. Εκείνο που διαφέρει είναι η διακλάδωση του γλυκού νερού, που έρχεται από τη δεξαμενή του σκάφους (η) και μέσω της αντλίας (κ) μεταφέρεται στις παροχές κρύου νερού στο νεροχύτη της κουζίνας (λ) και στο νιπτήρα της τουαλέτας (μ). Στην περίπτωση ύπαρξης ξεχωριστού ντους, μεταφέρεται στην παροχή του (ν). Μία διακλάδωση του νερού από το τάνκι (ξ) το μεταφέρει στο θερμοσίφωνα (ο), όπου θερμαίνεται και μεταφέρεται αντίστοιχα στις παροχές ζεστού νερού στο νεροχύτη της κουζίνας (π) στον νιπτήρα του μπάνιου (ρ) και στο ντους (σ). Μία Τέτοια εγκατάσταση γλυκού νερού βέβαια προϋποθέτει και την ύπαρξη δεξαμενών κάποιας
ικανοποιητικής χωρητικότητας.
