Πετώντας πάνω από τα κύματα

Του Ιάσονα Θαλασσινού

Πολλές φορές βλέπουμε σε video και φωτογραφίες μηχανοκίνητα σκάφη κυριολεκτικά να πετούν στον αέρα πάνω από τα κύματα, με όλη τη γάστρα έξω από το νερό. Είναι σίγουρα πολύ φαντασμαγορικό, αλλά προϋποθέτει και κάποια πείρα.


Για να επιχειρήσει κανείς να κάνει το σκάφος του ιπτάμενο χρειάζεται  εμπειρίες πολλών χρόνων και απόλυτη ταύτιση με τις συνθήκες και τις δυνατότητές του. Εμείς εδώ θα αρκεστούμε να εξετάσουμε πώς θα αντιμετωπίσουμε την πιθανή περίπτωση να ταξιδέψουμε με κακές καιρικές συνθήκες πάνω σ’ ένα μικρό ανοικτό ταχύπλοο.

Όταν τα κύματα δεν είναι πολύ κοφτά και με μικρό μήκος, το ταχύπλοο μας μπορεί να ταξιδέψει με μεγάλη ταχύτητα χωρίς πρόβλημα, “πετώντας” από κορυφή σε κορυφή. Όταν τα κύματα όμως μεγαλώνουν απότομα, και αυτό συμβαίνει πολλές φορές στις θάλασσές μας, τότε ταξιδεύουμε  αντιμετωπίζοντας το κάθε κύμα ξεχωριστά, ανεβαίνοντας προς την κορυφή και κατεβαίνοντας στη συνέχεια στο κοίλο του κύματος. Η τεχνική είναι σχετικά εύκολη, αλλά αν δεν την ακολουθήσουμε, μπορεί να βρεθούμε  αναποδογυρισμένοι ή καρφωμένοι στο επερχόμενο κύμα (κυρίως στα πρίμα ή δευτερόπριμα).

Πολλές φορές επίσης, τα κύματα δεν έχουν ξεκάθαρη φορά, για όσους ταξιδεύουν στο Αιγαίο, αυτό είναι σύνηθες. Σε αυτή την περίπτωση, και κυρίως όταν τα κύματα χτυπάνε στην πάντα του σκάφους, προσπαθούμε να βρούμε «διαδρόμους», δηλαδή από τη ράχη ενός κύματος, να ανέβουμε στη ράχη του επερχόμενου που σε κάποιο σημείο ενώνεται με το προηγούμενο.

Το σκάφος συνήθως εύκολα ανεβαίνει από το κοίλο στην κορυφή του κύματος και κατεβαίνει για να πάρει το επόμενο. Πρώτο μας μέλημα είναι να κρατήσουμε την πλώρη μας ανασηκωμένη για να μην καρφωθεί στο νερό. Αυτό το επιτυγχάνουμε μεταφέροντας τους επιβαίνοντες πρύμα, ανεβάζοντας το ποδαρικό του κινητήρα και τα flaps αν υπάρχουν. Δεν μειώνουμε ποτέ στροφές όταν ανεβαίνουμε προς την κορυφή του κύματος, γιατί θα κατέβει η πλώρη μας. Καθώς φτάνουμε στην κορυφή, κόβουμε στροφές γιατί διαφορετικά θα… πετάξουμε στον αέρα, χωρίς να μπορούμε να ελέγξουμε πού και πώς θα πέσουμε στα επερχόμενα κύματα. Κατεβαίνοντας το κύμα, καλό είναι επίσης να στρίβουμε λίγο την πλώρη μας ώστε να μην είναι κάθετη στο επερχόμενο κύμα. Αυτό θα κάνει ακόμα δυσκολότερη την πιθανότητα να καρφώσει η πλώρη στο επερχόμενο κύμα.

Καλό είναι να μην χάνουμε ποτέ την επαφή μας με τη θάλασσα. Μόλις περάσουμε την κορυφή του κύματος, δίνουμε στροφές στον κινητήρα για να ανέβουμε το επόμενο κύμα. Με δύο λόγια, δίνουμε ταχύτητα στο σκάφος να ανέβει στο κύμα, μειώνουμε τις στροφές μας, όταν είμαστε σχεδόν στην κορυφή και ανοίγουμε ξανά στροφές στην «κατηφόρα». Αν πέσουμε αναπάντεχα σε καιρό, ταξιδεύουμε με μειωμένη ταχύτητα έτσι ώστε να μην σκάζουν και ανεβαίνουν τα κύματα επάνω στο σκάφος. Αν θέλουμε να αλλάξουμε πορεία, περιμένουμε κάποια «βολική» στιγμή, μεταξύ δύο κυμάτων, που οι συνθήκες μας επιτρέπουν να γυρίσουμε. Μπορεί να χρειαστεί να περιμένουμε λίγο, αλλά κάποια στιγμή καλοσύνης θα έρθει.

Κάνουμε γρήγορες κινήσεις δίνοντας αρκετή ταχύτητα για να αποφύγουμε να πέσουμε σε επερχόμενο κύμα κατά την αλλαγή πορείας. Αν είναι δύσκολο να ανέβουμε στο επερχόμενο κύμα, είναι καλή ιδέα να ταξιδέψουμε με την ίδια ταχύτητα με το κύμα, ακολουθώντας το μέχρι να βρούμε κάποιο σημείο με καλοσύνη για την αλλαγή της πορείας μας.

Θα πρέπει πάντα να θυμόμαστε πως η πρόληψη είναι η καλύτερη αντιμετώπιση. Ποτέ δεν ψάχνουμε να βρούμε τη φουρτούνα. Άλλωστε, κάποια στιγμή αργά ή γρήγορα θα μας βρει αυτή…